Woensdag 7 juni 1944 – De slag om Normandië

Woensdag 7 juni 1944

7 juni 1944: beeld van het luchtbombardement op Condé-sur-Noireau. Foto : US National Archives

In de vroege ochtend van 7 juni is de landing in Normandië een succes, ook al zijn niet alle oorspronkelijk geplande doelstellingen bereikt, zoals Caen, dat nog steeds onder Duitse controle staat.

Ten westen van de invasiestranden wordt het Amerikaanse sector verdedigd door de 82e en 101e luchtlandingsdivisies, die in de nacht van 6 juni zijn gedropt (beide divisies hebben veel verliezen en schade geleden) en door de 4e infanteriedivisie, die bij zonsopgang op Utah Beach is geland (zonder grote problemen). Op de avond van 7 juni beschikken de Amerikaanse parachutisten over een bruggenhoofd van 15 bij 15 kilometer. Op Omaha Beach is de situatie van de 1e en 29e Amerikaanse infanteriedivisies, die bij zonsopgang zijn geland, kritieker: zij houden slechts een klein stukje Frans grondgebied in handen. De landing van de Commonwealth-troepen aan de oostflank verliep moeizaam, maar was over het algemeen een groot succes. De parachutisten van de 6e luchtlandingsdivisie veroverden de bruggen over de Orne en sloten zich aan bij de troepen die op Sword Beach waren geland.

Aan Duitse kant is de verrassing totaal. De storm die de dag ervoor in het Kanaal woedde, heeft de wachtposten aan de kust en de officieren in hun hoofdkwartieren niet verontrust. De luchtmacht van de geallieerden verhindert elke beweging en voorlopig is er geen enkele Panzerdivisie opgeroepen om de aanvallers terug te dringen naar zee. Hitler wordt pas om negen uur ’s ochtends op 6 juni op de hoogte gebracht van de invasie van de geallieerden: hij is laat naar bed gegaan, heeft slaappillen genomen en heeft opdracht gegeven niemand hem wakker te maken. Ondertussen is Rommel in Duitsland om de verjaardag van zijn vrouw te vieren. Wanneer hij diezelfde dag het nieuws van de landing verneemt, rijdt hij naar Normandië om de zaken in handen te nemen.

De Duitsers lanceren hun eerste tegenaanval in de richting van Port-en-Bessin, ten noorden van Bayeux, waar de Amerikaanse en Britse troepen hun bruggenhoofden proberen te verenigen. De 716e Duitse infanteriedivisie en de 21e Panzerdivision worden aangewezen om de tegenaanval uit te voeren.

De geallieerde jachtvliegtuigen die boven Normandië vliegen, zien de bewegingen van de Duitse pantservoertuigen en vernietigen een groot aantal tanks en voertuigen. De Duitsers zien af van de tegenaanval en besluiten ’s nachts op te rukken. De parachutisten van de 6e luchtlandingsdivisie, die ten oosten van de landingsstranden in de buurt van het dorp Ranville zijn gestationeerd, houden stand en verdedigen hun posities met de pas aangevoerde antitankkanonnen. Versterkt door de 3e Britse divisie dringen ze de voorste linies van de 21e Panzerdivision terug, die zich terugtrekken naar de verdedigingslinie van Caen. Om deze te veroveren geeft generaal Montgomery het bevel tot het starten van operatie Perch, die nog dezelfde dag van start gaat.

Ondertussen landen honderden Amerikaanse en Britse zweefvliegtuigen in Normandië, vaak achter de linies van de Duitse troepen, waardoor deze zich moeten terugtrekken.

Om de tegenstander vast te pinnen en te verhinderen zich te hergroeperen en de frontlinie te bereiken, organiseren de geallieerden nieuwe luchtbombardementen. Bijna 3000 Normandische burgers komen om het leven: 819 in Lisieux, 352 in Saint-Lô, 312 in Coutances, meer dan 200 in Caen en Condé-sur-Noireau… Er zijn duizenden gewonden. De grote steden van Normandië, die al zwaar waren getroffen door de bombardementen op D-Day, veranderen geleidelijk in enorme puinhopen.