Granaat No 74 Sticky bomb – Geschiedenis, technisch blad en foto

Geschiedenis van No 74 Sticky Bomb

Het was in 1938 dat het idee van een anti-tank plakkerige granaat werd ontwikkeld door majoor Millis Jefferis, een van de leiders van de Engelse Home Guard, die vertrouwden op het werk van twee wetenschappers van de Universiteit van Cambridge, Artsen Bauer en Schulman.

De behoefte aan een dergelijk wapen werd een prioriteit na de evacuatie van Duinkerken door Frans-Britse troepen. Van mei tot juni 1940 worden op het continent veel materialen achtergelaten (inclusief antitankwapens) en de dreiging van een Duitse landing in Engeland wordt steeds dringender. Het was Winston Churchill, de Britse premier, die besloot de ontwikkeling van deze speciale granaten te starten om mogelijk de Britse bevolking uit te rusten in het geval van een Duitse invasie.

Jefferis vertrouwde het ontwerp van deze granaat toe aan ingenieur Robert Stuart Macrae: hij ontwikkelde een glazen bol met 570 gram nitroglycerine en bedekt met een krachtige lijm, allemaal verbonden met een handvat dat de lancering vergemakkelijkt. Het kleefgedeelte wordt beschermd door een bolvormige bekleding die voor gebruik moet worden verwijderd.

Van 1941 tot 1943 worden 2,5 miljoen granaten geproduceerd. Fragiel, ze zijn moeilijk te gebruiken en een simpele laag modder kan voorkomen dat de granaat blijft plakken. Desalniettemin werden ze tijdens de Tweede Wereldoorlog en vooral tijdens de Slag om Normandië gebruikt. Het Franse verzet en de legers van het Gemenebest zijn uitgerust met deze granaat nummer 74, bijgenaamd “Sticky bomb”, wat letterlijk “plakkerige bom” betekent”.

De Duitsers ontwikkelden vanaf december 1943 een tegenmaatregel voor hun tanks door een speciale coating genaamd “Zimmerit” te installeren, waardoor wordt voorkomen dat magnetische granaten aan het pantser worden bevestigd.

Technische gegevens van No 74 Sticky Bomb

Creatief land: Groot-Brittannië
Gebruikerslanden: Gemenebest
Naam:Grenade, hand, Anti-Tank No. 74
Totale productie: 2.500.000 (1941-1943)

Type granaat: antitank

Bediening: met pin
Vertragingstijd: 5 seconden
Explosief: 570 gram nitroglycerine