Browning M2 HB – Geschiedenis, technische gegevens en foto’s

Geschiedenis van het Browning M2 HB machinegeweer

Aan het einde van de Eerste Wereldoorlog en de ontwikkeling van tanks merkten de Amerikaanse strijdkrachten op dat watergekoelde machinegeweren, waaronder de M1917A1, namen veel te veel ruimte in in gepantserde voertuigen. Aangezien de crisis in Europa pas vanaf 1930 toenam, kreeg de afdeling Ordnance de taak om een luchtgekoeld machinegeweer voor de infanterie te ontwikkelen.

Zo is het Browning 1919A4 machinegeweer ontwikkeld door ingenieur John Browning, in een maat van 7,62 mm (Amerikaanse maat: .30) en heeft het een vuurkracht die identiek is aan de watergekoelde M1917A1.

In 1921 ontwikkelden de Amerikanen een afgeleide van 12,7 mm van de 1919A4 voor luchtafweergeschut, die ook infanterie interesseerde voor de strijd tegen gepantserde voertuigen. Eerst uitgerust met een huls voor waterkoeling, vervolgens uitgerust met een breder pistool voor luchtkoeling, waardoor het gebruik en transport worden vereenvoudigd, vooral voor infanterie. Deze nieuwe versie heet Browning M2 HB (voor Heavy Barrel, heavy barrel).

De M2 HB heeft tijdens de Tweede Wereldoorlog Amerikaanse vliegtuigen, tanks, gepantserde voertuigen en infanterieondersteuningssecties uitgerust. Het past zich aan meerdere configuraties aan en wordt nog steeds gebruikt, in gemoderniseerde vormen, in de meeste legers van de wereld.

Technische gegevens van het Browning M2 machinegeweer

Land van maker / gebruiker: Verenigde Staten
Naam: Browning M2 HB – . 50

Vuurmodus: automatisch en halfautomatisch
Kaliber: 12,7 x 99 mm
Magazijn: in banden van 100 patronen
Bereik: 1800 m
Brandsnelheid: 500 patronen/min

M2 HB-massa: 38 kg
Statiefmassa M3: 20 kg
Massa van 105 patronen: 17 kg
Totale massa in volgorde van slag: 72,62 kg

Lengte: 1653 mm
Lengte vat: 1143 mm