Masters of the Air – Meesters van de lucht

Masters of the Air

Films en series over D-Day en de Slag om Normandië

23 jaar na Band of Brothers en 14 jaar na The Pacific bundelen Steven Spielberg en Tom Hanks opnieuw hun krachten voor een nieuwe serie gewijd aan de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog. Na een speciale focus op infanterie (zowel luchtlanding als amfibie), richt de “Masters of the Air” serie zich op de bemanningen van de U.S. Army Air Force. Net als Band of Brothers, dat geïnspireerd werd door het boek van historicus Steven Ambrose, is Masters of the Air gebaseerd op Donald L. Millers “Master of the Air: America’s Bomber Boys Who Fought the Air War Against Nazi Germany”.

De Amerikaanse serie van negen afleveringen wordt vanaf januari 2024 uitgezonden op Apple+. De serie volgt in het bijzonder de voetsporen van de 100th Bombardment Group van de 8th U.S. Army Air Force, een zware bommenwerperformatie uitgerust met B-17 “Flying Fortresses” die deelnam aan de luchtcampagne voor D-Day en de Slag om Normandië, als onderdeel van de 13th Bombardment Wing (3rd Bombardment Division) vanaf de luchtmachtbasis Thorpe Abbotts bij het dorpje Diss in Norfolk, Oost-Engeland (waar de eenheid sinds 9 juni 1943 actief was).

Vanwege het hoge aantal slachtoffers dat deze formatie leed, kreeg het de bijnaam “Bloody Hundredth” (Bloedige Honderdste).

B-17 van de 100th Bomb Group in formatie tijdens de Tweede Wereldoorlog.
(NARA)

Een paar maanden na hun aankomst in Engeland vlogen vliegtuigen van de 100th Bomb Group boven Normandië. Sterker nog, halverwege de middag van 4 oktober 1943 keerde de B-17 (serie 42-30604) van het 350th Bombardment Squadron terug van een aanval in de sector Frankfurt in Duitsland. Ondanks dichte luchtafweer en de aanwezigheid van twee vijandelijke jagers dicht bij hun doel, werd het vliegtuig niet beschadigd, maar de brandstof raakte op en de navigator kon hun exacte positie niet bepalen omdat het vliegtuig te ver van de geplande route was afgeweken.

De bemanning wordt dan gedwongen om een noodlanding te maken: in de veronderstelling dat ze Engeland hebben bereikt, herinneren tracerkogels die de vleugels raken de tien mannen aan boord eraan dat ze over vijandelijk gebied vliegen. De piloot en co-piloot, respectievelijk Captain Harold B. Helstrom en Flying Officer Hubert E. Trent, slagen erin om de B-17 te laten landen in de omgeving van Amayé-sur-Seulles: direct na de succesvolle landing gaat de bemanning over tot het neutraliseren van de gevoelige apparatuur, waarna ze proberen de bommenwerper in brand te steken, terwijl verschillende Franse burgers de Amerikanen tegemoet komen. De Normandiërs verstrekten details over de verblijfplaats van de Amerikanen: deze waardevolle informatie stelde hen in staat om snel te besluiten naar hun nieuwe doel te gaan: Spanje[1].

Halverwege de ochtend op 28 april 1944 waren 106 Amerikaanse bommenwerpers bezig met een grootscheepse aanval op verschillende bouw- en lanceerplaatsen van V1- en V2-raketten, in het bijzonder de V2-raketbouwplaats bij Sottevast. Door ongunstige weersomstandigheden werden er geen bommen afgeworpen bij de eerste passage over de doelen. Desondanks kregen de 21 vliegtuigen van de 100th Bombardment Group het bevel om terug te keren en te proberen de doelen een tweede keer aan te vallen. Ze werden opgewacht door een zwaar spervuur van Flak op 6.400 meter hoogte, dezelfde hoogte als bij de eerste aanval.

Verschillende B-17’s werden geraakt en twee werden neergeschoten. De eerste, serie 42-107056, behorende tot het 349th Bombardment Squadron, werd geraakt om 10.26 uur en verloor snel hoogte: de 10 bemanningsleden probeerden zich uit het vliegtuig te bevrijden, maar slechts 3 overleefden het. De B-17, “The Denver Doll” gedoopt, stortte neer ten noordoosten van Tamerville, 300 meter van Haut Tifaine, en de 3 overlevenden werden snel gevangen genomen door de Duitsers (de lichamen van de 7 slachtoffers werden later begraven in Cherbourg)[2]. De tweede bommenwerper, een B-17 (serie 42-107024) van het 350th Bombardment Squadron, werd rond 10.19 uur geraakt door flak. De 11 bemanningsleden realiseerden zich onmiddellijk dat het vliegtuig zou neerstorten en probeerden onmiddellijk het vliegtuig te evacueren: slechts 5 van hen slaagden erin deze noodontruiming te overleven, terwijl de B-17 neerstortte in het Croix Jacob gebied. De vijf overlevenden werden vervolgens gevangen genomen door de Duitsers[3].

De gemeenten Trouville en Deauville (boven de monding van de Touques op de foto) in Normandië tijdens de Tweede Wereldoorlog, foto genomen door een bommenwerper van de 100th Bombardment Group.
(NARA)

In mei 1944 stond de 100th Bombardment Group onder bevel van colonel Thomas S. Jeffrey en bestond uit vier squadrons:

• 349th Bombardment Squadron ;
• 350th Bombardment Squadron ;
• 351st Bombardment Squadron ;
• 418th Bombardment Squadron.

Om 00:30 op 6 juni 1944, aan de zijde van de 1st Bomb Group, werden de Amerikaanse B-17 bommenwerpers van de 100th Bomb Group ingezet boven de regio Caen, en meer specifiek bij Carpiquet, waar ze tot taak hadden luchtafweerbatterijen te neutraliseren. Later in de Slag om Normandië namen deze vliegtuigen deel aan nieuwe bombardementsmissies in de sector Saint-Lô in juli en vervolgens in Bretagne van augustus tot september. Van oktober tot december 1944 was de 100th Bomb Group betrokken bij het Ardennenoffensief, voordat het geallieerde grondtroepen ondersteunde bij het offensief naar het Ruhrgebied in januari 1945.

De 100th Bomb Group vloog zijn honderdste en laatste operationele missie op 20 april 1945. Tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog had de eenheid in totaal 757 leden verloren (gedood of gewond), 923 werden gevangen genomen door de vijand en 229 vliegtuigen werden beschadigd of vernietigd. Het keerde eind 1945 terug naar de VS en werd op 21 december van hetzelfde jaar gedeactiveerd.

Major John C. Egan (links), commandant van het 418e Bombardement Squadron tot zijn gevangenneming in oktober 1943, die overleed op 16 april 1961, en Major Gale Cleven (rechts), commandant van het 350e Bombardement Squadron tot zijn gevangenneming in oktober 1943, die overleed op 17 november 2006. Beide mannen bleven gevangen tot het einde van de oorlog in het Stalag Luft III gevangenkamp in Sagan in Pruisisch Neder-Silezië (nu Żagań in Polen).
(Archief 100th Bomb Group Foundation)

Acteurs Austin Butler en Callum Turner in de serie Masters of the Air.
(Apple+)

[1] In totaal werden vijf van de tien bemanningsleden gevangen genomen door de Duitsers: Captain Helstrom, 1st Lieutenant Harold H. Curtice (navigator), 1st Lieutenant Hilbert W. Phillippe (bommenwerper), Staff Sergeant Charles E. Crippen (voorste schutter) en Staff Sergeant William D. Edwards (rechter schutter). De andere vijf ontsnapten aan gevangenschap: Flying Officer Trent, Technical Sergeant Robert C. Giles (monteur), Technical Sergeant Carroll F. Haarup (radiotelegrafist), Staff Sergeant Thomas F. Mezynski (buikschutter) en Staff Sergeant Joseph Shandor (linkerschutter).

[2] Omgekomen bemanningsleden van B-17 registratie 42-107056: 2nd Lieutenant James W. McGuire (piloot), Technical Sergeant Rodney M. McCaughin (radiotelegrafist), Staff Sergeant Alan R. Dill (linkerschutter), Staff Sergeant Joseph A. Eck (bombardier), Staff Sergeant Donald E. Kuntz (rechterschutter), Staff Sergeant John P. Ribuffo (buikschutter), Staff Sergeant John W. Sabotka (staartschutter).
Gevangengenomen bemanningsleden: 2nd Lieutenant Randell L. Bradley (co-piloot), 2nd Lieutenant John M. Jones (navigator), Technical Sergeant Frank V. DeGeorge (monteur).

[3] De zes omgekomen bemanningsleden waren: Kolonel Robert H. Kelly (piloot), Kapitein William G. Lakin (co-piloot), Kapitein Joseph H. Payne Jr. (navigator), Technisch Sergeant Delbert E. Barnhart (boordschutter), Technisch Sergeant James C. Brown (werktuigkundige), Staf Sergeant John N. Spiker (rechter boordschutter).
De vijf overlevenden zijn: 1e Luitenant Herbert A. Alf (staartschutter), 1e Luitenant Maurice H. Cain (bommenrichter), Technisch Sergeant Leo R. Cannon (radiotelegrafist), Staf Sergeant Albert M. Freitas (buikschutter), Staf Sergeant Joseph A. Richard (linkerschutter).

Terug naar het Filmografie menu