Argentan in 1944 tijdens de Slag om Normandië

De steden van Normandië tijdens de gevechten in 1944

• Bevrijding: 20 augustus 1944
• Verloste eenheden:

Geschiedenis :

Op 12 augustus 1944, toen het XV Corps onder bevel van Major General Wade H. Haislip nog maar een paar kilometer ten zuiden van Argentan was en doorging in de richting van Falaise om de val te sluiten waarin 110.000 Duitse soldaten vastzaten, beval luitenant-generaal Bradley een tijdelijke stop op alle vooruitgang. Volgens hem riskeerden de Amerikaanse troepen slachtoffers door de laatste corridor binnen te gaan die nog toegankelijk was voor de Duitsers vanwege de voortdurende luchtaanvallen van geallieerde bommenwerpers. Veel niet-ontplofte bommen en raketten zouden waarschijnlijk ontploffen als de bevriende troepen passeerden. Een andere angst was het inzetten van Amerikaanse soldaten bij de Canadezen, die van noord naar zuid oprukten: coördinatiefouten zouden kunnen leiden tot zware broederlijke verliezen tussen deze twee geallieerden. Bovendien, omdat de Amerikanen al bedreigd werden door de vijand op hun rechterflank, was het niet in hun belang om de diepte van hun positie te vergroten en moesten ze het voordeel van het concentreren van hun troepen behouden. Voor Bradley was de beste oplossing om het sluiten van de zak toe te vertrouwen aan slechts één van de twee strijdkrachten en hij liet deze kans aan zijn Canadese bondgenoten.

Ondertussen profiteerden de Duitsers van de 116. Panzer-Division van deze rustdag gebruik om de verdediging van Argentan te consolideren om deze evacuatiecorridor zo lang mogelijk open te houden. De Amerikanen lanceerden hun eerste pantseraanval op de stad om 11 uur ’s avonds op 12 augustus. De inname van de stad zou het einde betekenen van hun opmars in de sector voordat de zak gesloten werd. Luitenant-generaal Patton, bevelhebber van het 3de Leger, besloot zijn positie tegenover Argentan te versterken met de 2de Franse Pantserdivisie van generaal Leclerc (2de DB) en de 80ste Infanteriedivisie van generaal-majoor Horace L. McBride. Major General Lunsford E. Oliver’s 5th Armoured Division liep voorop in de Amerikaanse aanval en de tanks van Combat Command A bereikten de Duitse verdediging voordat ze door hun tegenstanders werden teruggedrongen. Om 3 uur ’s ochtends op 13 augustus werd een nieuwe aanval ingezet, maar deze was niet succesvoller en de Amerikanen verloren zeven Sherman tanks. Patton, niet in staat om de stad in te nemen, gaf kolonel Bartley opdracht om de stad vanaf zeven uur te bombarderen met talrijke artillerieaanvallen. Ondanks verdere aanvallen in de loop van de middag bleef Argentan in Duitse handen.

Op 18 augustus 1944 lanceerde het 3de Leger een nieuw offensief: het 318ste Infanterieregiment van de 80ste Infanteriedivisie, ondersteund door de tanks van het 610ste Tank Destroyer Battalion (SP), kreeg de opdracht Argentan in te nemen terwijl de Fransen het zuidwesten van de stad bestreken. Vier Sherman tanks van het 318ste Infanterieregiment (IR) werden in de eerste minuten van de aanval vernietigd en de infanteristen leden zware verliezen door vijandelijk machinegeweervuur en mortiergranaten. Na vijf onsuccesvolle aanvallen tussen 14 en 19 augustus besloot generaal Mc Bride de opmars tijdelijk te staken en riep de artillerie op om de Duitse verdedigingslinie te doorbreken. Hoewel de 116. Panzer-Division met de terugtrekking was begonnen, hielden haar onderdelen de stad nog steeds in handen, maar de algemene situatie verslechterde verder voor de Duitsers die diezelfde dag de stad Trun verloren en daarmee hun belangrijkste trekas. Nog eens 48 uur lang hielden ze hun posities in de ruïnes van Argentan, die het doelwit bleven van verwoede geallieerde bombardementen. Maar om 9 uur ’s ochtends op 20 augustus kon er geen radiocontact meer gemaakt worden met het hoofdkwartier en de Duitsers besloten zich terug te trekken naar het bos van de Grande Gouffern in het noordoosten, Argentan achterlatend om ingenomen te worden door de 80ste Infanteriedivisie.

De stad was niets meer dan een uitgestrekt veld vol ruïnes. Ondanks de verschrikkelijke bombardementen toonden de inwoners hun dankbaarheid aan hun bevrijders via hun burgemeester, Yves Sylvestre, die op 20 augustus de verwoeste gevel van het gemeentehuis versierde met een enorme Amerikaanse vlag, in aanwezigheid van kolonel Harry D. Mac, bevelvoerend officier van het 318e Regiment Infanterie.