Band of Brothers aflevering 5

Episode 1 – Episode 2 – Episode 3 – Episode 4 – Episode 5 – Episode 6 – Episode 7 – Episode 8 – Episode 9 – Episode 10

Aflevering : 05/10

Oorspronkelijke titel : Crossroads

Directeur : Tom Hanks

• 4 oktober 1944

Deze aflevering speelt zich af nabij Randwijk, ongeveer 11 km ten zuidwesten van Arnhem, in Nederland en in oktober 1944.

De aflevering, geregisseerd door Tom Hanks, wordt in opeenvolgende flashbacks gepresenteerd aan Richard D. Winters, die kapitein werd. Laatstgenoemde moet een verslag schrijven over een gevecht dat hij op 5 oktober met elementen van Easy tegen de Duitsers leidde.

In de nacht van 4 op 5 oktober raakte tijdens een Amerikaanse patrouille in de sector Randwijk een man van E-Company gewond door de ontploffing van een Duitse granaat. Hij werd snel gerepatrieerd naar de plaats waar de overige Easy-elementen de nacht doorbrachten en onmiddellijk werd er een kleine tegenaanvalmissie georganiseerd. Winters leidt zijn mannen vooruit en ziet een Duits machinegeweer op de top van een heuvel staan. Hij gaat alleen als verkenner op pad, beklimt de heuvel naast het machinegeweer en loopt ernaartoe. Onderweg ontmoet hij twee Duitse soldaten; Er vinden handgranatenwisselingen plaats en iedereen valt op de grond om zichzelf te beschermen tegen de explosies. Winters realiseert zich dat hij de pin van zijn granaat niet heeft verwijderd; Hij zocht onmiddellijk dekking aan de andere kant van het pad, bovenop de heuvel, en doodde de twee Duitse soldaten met zijn M-1 Garand-geweer.

Winters ontmoet zijn mannen die hij stroomafwaarts van de heuvel had achtergelaten en ze gaan allemaal naar de andere kant, in de richting van het Duitse MG-42 machinegeweer. Richard D. Winters viel het machinegeweer met de Easy-elementen zeer effectief aan en trok zich vervolgens terug – met één dode – in een komvormige ruimte omringd door aarden wallen, nadat hij de Duitsers rond de MG-42 had gedood.

• 5 oktober 1944

De volgende dag, 5 oktober 1944, in de vroege ochtend, besefte Winters, nadat hij de hele nacht met zijn mannen in dit bassin was gebleven, dat ze op deze locatie allemaal gemakkelijke doelwitten waren en dat ze, zodra de Duitsers dit beseften, massaal zouden aanvallen.

Hij besloot toen om als eerste aan te vallen, in de richting van het machinegeweer dat de dag ervoor bestormd was. De orders waren als volgt: alle mannen moesten vertrekken zodra de rookbom die Winters had gegooid, afging terwijl het mortierteam – bestaande uit Donald G. Malarkey en Skip Much – het vuur opende aan de andere kant van de heuvel, waar zich de veronderstelde Duitse posities bevonden.

Nadat hij de rookbom heeft gegooid, snelt Richard Winters naar voren, maar de granaat heeft tijd nodig om te activeren. De paar Easy-soldaten volgen hun leider met een vertraging van ongeveer tien seconden.

Winters bereikte de top van de heuvel en ontdekte dat daar een heel legerkamp van SS-soldaten gelegerd was. Hij aarzelt geen moment: hij opent het vuur. Gedesoriënteerd en verrast hebben de Duitse soldaten geen tijd om te begrijpen wat er met hen gebeurt als de rest van de Easy zich bij hun kapitein voegt. Een echte ‘chicken release’ voor de Amerikanen die honderd doelen voor zich zien. Een tweede SS-compagnie arriveerde om de eerste te helpen, maar ze werden onmiddellijk tegengehouden door het geweervuur ​​van het peloton. Dit kwam vooral doordat Winters via de radio om artilleriesteun vroeg. Hierdoor werden nog meer Duitsers gedood en sloegen de overlevenden op de vlucht. Deze laatste probeerden te reageren en openden het vuur met hun 88 mm-kanonnen. Enkele Amerikaanse soldaten raakten gewond.

De overwinning is duidelijk. De Duitsers sloegen op de vlucht en lieten tientallen kameraden achter, gedood of ernstig gewond. Elf van hen werden gevangen genomen. De Amerikanen telden op hun beurt één dode en 22 gewonden.

Na de slag werd Winters door kolonel Sink bevorderd tot bataljonscommandant. Deze laatste informeert kapiteins Winters en Nixon dat majoor Oliver Horton, commandant van het derde bataljon – en niet van het tweede zoals in de film wordt aangegeven – door de vijand is gedood. Terwijl hij de verdediging van zijn commandopost organiseerde, werd zijn PC (vlakbij het treinstation van Opheusden) onder Duits vuur genomen en raakte hij dodelijk gewond. Luitenant Frederick T. Heyliger kreeg vervolgens het bevel over de Easy.

• Reddingsmissie

De Britten verloren bijna 8.000 man tijdens de Slag om Arnhem en een deel van hen bevond zich sinds september nog steeds geïsoleerd aan de andere kant van de Rijn.

Op 17 oktober 1944 kreeg Easy de opdracht om 120 Engelse soldaten te repatriëren vanuit hun schuilplaats een paar kilometer ten westen van Arnhem naar de andere kant van de Rijn. Deze vluchtelingen leefden een maand lang geïsoleerd, met de constante angst om door de Duitsers gepakt te worden. Hun leider, kolonel Dobey, zwom onopgemerkt door de Duitsers de Rijn over en riep de hulp in van de Amerikaanse 101e Luchtlandingsdivisie.

Het plan dat laatstgenoemde opzette was zeer complex en vereiste signaallampen, de ondersteuning van de divisieartillerie en de ondersteuning van verschillende artilleriesecties, zoals die van de 321e GFA die de flank van de G/506 PIR beveiligde. De Amerikaanse contacttroepen bestonden uit de Easy-elementen van de 506e, ondersteund door Canadese ingenieurs.

Deze operatie is een van de succesvolste in de categorie ‘reddingsmissies’ van de Tweede Wereldoorlog. Hierdoor konden bijna 120 geallieerde soldaten aan de dood ontsnappen. Er werd geen enkel schot afgevuurd. De Easy-elementen die aan de operatie deelnamen, ontvingen een “Battlefield Citation” en dit zijn de namen:

Luitenant Frederick T. Heyliger (operatiecommandant), 1e luitenant Harry Welsh, 2e luitenant Edward D. Shames, Sgt Robert F. Mann, T/4 John McGrath, T/4 Charles E. Rhinehardt, Cpl. Walter S. Gordon, Korporaal Francis J. Mellett, T/5 Ralph Stafford, Soldaat Bradford C. Freeman, Soldaat Walter L. Hendrix, Soldaat Gerald L. Flurrie, Soldaat Edward A. Mauser, Soldaat James A. McMahon, Soldaat Wayne A. Sisk, Soldaat Robert E. Wynn, Soldaat Siles E. Harrellson, Soldaat Lester Hashey, Soldaat John C. Lynch en Soldaat David R. Pierce.

Het citaat eindigde met een zin van kolonel Sink, die luidde: “Deze evacuatie was goed georganiseerd en goed uitgevoerd, de vijand heeft nooit vernomen dat het had plaatsgevonden.”

Luitenant Frederick T. Heyliger raakte kort na de reddingsmissie ernstig gewond toen een net gearriveerde Amerikaanse schildwacht zijn meerdere neerschoot. Hij had hem aangezien voor een Duitse soldaat.

• Op weg naar Bastogne

Kapitein Winters werd vervolgens met verlof naar Parijs gestuurd. Na dit verlof werd Easy Company op 17 december 1944 als versterking vanuit hun basis in Mourmelon naar Bastogne in de Ardennen gestuurd. De Duitsers van de 1e en 6e SS-Panzerdivisie hadden de Amerikaanse verdedigingslinie in het gebied van de 4e en 28e Infanteriedivisie aangevallen en doorbroken, als onderdeel van hun Operatie Nordwind.

Bij aankomst bij de ingang van het bos van Bastogne troffen de soldaten van E-Company gewonde Amerikanen aan die van het front terugkeerden. De Easy-mannen hadden een tekort aan munitie, geen winterkleding en het gevaar bestond dat ze zonder voedsel zouden komen te zitten. Ook de ondersteunende artillerie van het 506 PIR had tot 23 december geen munitie meer, nadat het per vliegtuig was bevoorraad met onder meer de benodigde 75 mm Houwitser-munitie.

Vorige aflevering – Volgende aflevering

Terug naar Band of Brothers-menu