La Madeleine (Manche)
De steden van Normandië tijdens de gevechten in 1944
- Bevrijding: 6 juni 1944
- Verloste eenheden:
1/8th Infantry Regiment, 4th Infantry Division
70th Tank Battalion, 4th Infantry Division
1st Engineer Special Brigade, 4th Infantry Division
3./Grenadier-Regiment 919, 709. Infanterie Division
- Geschiedenis:
In de lente van 1944 werd de gemeente La Madeleine bezet door de 3de Compagnie van Grenadier-Regiment 919 (709 Infanterie Divisie), onder bevel van Oberleutnant Matz. In het dorp bevond zich een versterkt punt met de code Wn 7 (ook bekend als Wn 105), dat bestond uit verschillende posities voor machinegeweren en waar de commandopost van Matz was gevestigd. In 1944 lag La Madeleine aan de enige weg die parallel aan het strand liep en die twee departementale wegen verbond (de D67 en de D913).
Op het strand, op een plek die La Grande Dune heette, hadden de Duitsers een bolwerk opgezet met de code Wn 5 (ook bekend als Wn 104). Het stond onder het gezag van Leutnant Yahnke, die ook behoorde tot de 3de Compagnie van Grenadier Regiment 919. Dit bolwerk verdedigde de toegang tot de weg die naar het dorp Sainte-Marie-du-Mont leidde. Beschermd door een antitankmuur waarop een kazemat voor een 50mm kanon was gebouwd, bestond Wn 5 uit twee andere 50mm kanonnen, een 47mm antitankkanon, een 37mm FT 17 Franse koepel, een 50mm mortiermagazijn, drie magazijnen voor machinegeweren en talloze schuilplaatsen en munitiebunkers. Het hele terrein wordt beschermd door een groot netwerk van mijnen en prikkeldraad.
Ten zuiden van La Madeleine, achter Wn 5, bouwden de Duitsers een ander bolwerk dat de codenaam Wn 4 zou krijgen (ook bekend als Wn 103), maar dat ten tijde van de landingen niet operationeel was. De Duitsers gebruikten het echter om zichzelf te beschermen tijdens de geallieerde bombardementen.
Volgens de aanvankelijke plannen wilden de Geallieerden hun troepen ten noordoosten van La Madeleine laten landen, in het gebied dat bekend stond als “Utah Beach”. Utah Beach was verdeeld in twee subsectoren: “Tare Green” in het noorden en “Uncle Red” in het zuiden. Maar op 6 juni 1944 verlegden sterke stromingen de boten 2.500 meter naar het zuiden. Op D-Day landden de Amerikanen ten oosten van La Madeleine, tegenover Wn 5. Hun rechterflank stond tegenover de as van de vijand. Hun rechterflank stond tegenover de as van de departementale weg 913. De eerste golf landde om 6u30 in Normandië, bestaande uit 20 LCVP-landingsboten met de eerste elementen van het 8ste Regiment Infanterie onder bevel van kolonel Francis F. Fainter. De compagnieën B en C landden op Tare Green, de compagnieën E en F op Uncle Red. Tien minuten later landden de amfibische tanks van het 70ste Tankbataljon (4de Infanteriedivisie) onder bevel van luitenant-kolonel John C. Welborn om de beurt om de weerstandspunten rond het strand te vernietigen. C Company van het 8th Infantry Regiment onder bevel van Captain Robert Crisson viel Wn 5 aan en veroverde het zonder problemen. De sappeurs van de 1st Engineer Special Brigade onder generaal James E. Wharton gingen onmiddellijk aan het werk om de strandhindernissen op te ruimen en zo verdere landingsoperaties te vergemakkelijken.
Toen het strand eenmaal onder controle was, stak B Company van het 8th Infantry Regiment, onder bevel van luitenant Gail Lee, om 9 uur ’s ochtends de anti-tankmuur en duinen over en rukte op naar de Duitse stellingen bij Wn 7, ongeveer 600 meter landinwaarts. De Amerikaanse soldaten werden ondersteund door de tanks van het 70ste Tankbataljon onder bevel van luitenant-kolonel John C. Welborn. Luchtbombardementen en vuur van de Geallieerde marine hadden de verdediging van de vijand echter grondig gedesorganiseerd en de mannen van Oberleutnant Matz waren niet in staat om enige weerstand te bieden.
De Amerikanen namen La Madeleine halverwege de ochtend in en trokken toen landinwaarts.
Kaarten van La Madeleine :
Keer terug naar de index van de gemeenten van Normandië
Mediabibliotheek – Wapenografie – Filmografie – Bibliografie – Winkel – Forum – Site-info