Bevrijding van Montebourg in 1944

Montebourg (Manche)

Les villes de Normandie pendant les combats de 1944

• Bevrijding: 19 juni 1944
• Verloste eenheden:

8th Infantry Regiment, 4th Infantry Division

12th Infantry Regiment, 4th Infantry Division

22nd Infantry Regiment, 4th Infantry Division

70th Tank Battalion

183rd Field Artillery Battalion

801st Tank Destroyer Battalion

Grenadier-Regiment 1058, 91. Infanterie-Division

 Grenadier-Regiment 729, 709. Infanterie-Division

 Sturm-Bataillon AOK 7, 709. Infanterie-Division

• Geschiedenis:

Op 7 juni 1944 kregen de Amerikaanse soldaten die in de buurt van Sainte-Mère-Eglise gestationeerd waren het bevel om langs de Route Nationale 13 op te rukken naar Montebourg, een belangrijk kruispunt en één van de laatste sluizen voor Valognes en Cherbourg. Maar de Duitsers, die in deze sector behoorden tot Grenadier-Regiment 1058 (91. Infanterie-Division), Grenadier-Regiment 729 (709. Infanterie-Division), zaten stevig in de verdediging.

Op 10 juni bereikte het 12de Infanterieregiment (4de Infanteriedivisie) onder bevel van kolonel Russell P. Reeder, Jr de hoogten ten oosten van Montebourg. Maar op de linkerflank, ten westen van de Route Nationale 13, was het 8ste Regiment Infanterie (4de Infanteriedivisie) onder bevel van kolonel James A. Van Fleet nog steeds ongeveer 1,5 kilometer van Montebourg verwijderd. Van Fleet nog steeds ongeveer 1.000 meter naar het zuiden. De vertragende actie van hun tegenstanders had de aanvallers vertragingen en zware verliezen opgeleverd. Generaal Raymond O. Barton, die het bevel had over de divisie, probeerde aanvankelijk de twee regimenten op te stellen. Deze vertragingen gaven de Duitsers extra dagen om een stevige verdedigingslinie op te bouwen met Montebourg als middelpunt. De Amerikanen ondergingen op de avond van 10 juni een grote tegenaanval in de sector van het 12de Infanterieregiment die alleen werd gestopt door de tussenkomst van land- en zeegeschut: de eenheden kregen toen het bevel om defensieve posities in te nemen totdat de divisie haar verdedigingslinie zou reorganiseren.

Van 12 tot 14 juni rukte de 4de Infanteriedivisie op ten oosten van Montebourg, waarbij ze de departementale weg 42 inhaalde: gedurende deze periode en de volgende vier dagen moesten de eenheden die tegenover de stad stonden verschillende patrouilles uitvoeren om informatie te verschaffen over de vijandelijke verdediging, zonder daadwerkelijk de stad binnen te gaan. De artillerie (te land, ter zee en in de lucht) werd op Montebourg losgelaten en vernielde de stad tot een grote hoop as.

Om 3 uur ’s ochtends op 19 juni lanceerde generaal Barton zonder enige artillerievoorbereiding zijn offensief om de stad in te nemen: het 8ste Regiment Infanterie veroverde Montebourg vanuit het westen, terwijl het 12de Regiment Infanterie ook een manoeuvre uitvoerde naar het oosten. Hoewel de eenheden erin slaagden zonder oponthoud op te rukken, vielen er veel slachtoffers. De Sherman tanks van Squadron B van het 70ste Tankbataljon gingen ook in de aanval, omzeilden het westen en bestormden de Duitse linies van achteren, wat voor veel wanorde in de vijandelijke linies zorgde. Tegen de middag kregen de Duitsers, onder bevel van Oberstleutnant Günther Keil, het bevel om zich noordwaarts terug te trekken om niet omsingeld te worden: ze werden in stukken gehakt door de Amerikanen, die Montebourg al grotendeels omsingeld hadden en elke terugtrekking verhinderden. Om 10 uur ’s ochtends plande het 3de Bataljon van het 12de Infanterieregiment, gesteund door het 801ste Tank Destroyer Bataljon en het 183ste Veldartillerie Bataljon, een aanval vanuit het westen op de stad: het kwam pas om 18 uur ’s avonds in beweging en tegen de tijd dat het de stad binnenviel, waren de Duitsers bijna allemaal verdwenen. Ze lieten alleen een hoop ruïnes achter en bijna 300 Normandische burgers die de meervoudige bombardementen onder erbarmelijke omstandigheden hadden overleefd.

Tegen de avond waren de Amerikanen al meer dan drie kilometer ten noordwesten van Montebourg.

Kaarten van Montebourg :