Paul L. Williams – Biografie

Paul L. Williams

Biografie

Paul Langdon Williams werd op 16 april 1894 geboren in Detroit, Michigan. Hij bracht zijn jeugd door in Los Angeles, waar hij kunst studeerde: in 1917 studeerde hij af aan de prestigieuze Stanford University.

Datzelfde jaar werd hij benoemd tot tweede luitenant bij de reserve-infanterie, maar in oktober besloot hij dienst te nemen als soldaat eerste klas bij het US Army Air Corps: op 19 februari 1918 werd Williams opnieuw benoemd tot tweede luitenant, dit keer als piloot. Aan het einde van de Eerste Wereldoorlog was hij, net als de meeste van zijn kameraden in die tijd, op patrouille langs de Mexicaanse grens. Opeenvolgende posten brachten hem naar Florida, Louisiana en Californië.

Op 1 juli 1920 werd hij bevorderd tot luitenant en werd hij bij de aeropostale geplaatst voordat hij naar de Filippijnen werd gestuurd, waar hij enkele jaren post- en observatiepatrouilles uitvoerde. Vanaf 1927 werkte Paul Williams als vlieginstructeur op Brooks Field in Texas en in 1931 werd hij hoofd training. In datzelfde jaar werd hij bevorderd tot kapitein. In augustus 1936 deed hij toelatingsexamen voor de Tactische School van het Korps Luchtstrijdkrachten voordat hij het jaar daarop het bevel kreeg over het 90e Aanvalssquadron op Barksdale Field in Louisiana.

In 1940 werd hij hoofd van het Operations Training Bureau bij de 3rd Bomber Group. Hij werd bevorderd tot luitenant-kolonel en vervolgens tot kolonel op 5 januari 1942 en hielp bij het opzetten van de 8th Air Force in Engeland voordat hij het bevel kreeg over de 51st Troop Carrier Wing (51st T.C.W.), gestationeerd in Schotland. Hij nam deel aan de training en uitrusting van deze eenheid die voor het eerst werd ingezet in Noord-Afrika als onderdeel van Operatie Torch: op 28 november 1942 voerde hij persoonlijk het bevel over zijn vierenveertig C-47 vliegtuigen als onderdeel van de parachutedrop van 530 Britse parachutisten van het 2nd Airborne Battalion.

Op 21 januari 1943 werd Williams benoemd tot hoofd van het 12th Air Support Command, waarmee hij deelnam aan de nasleep van de gevechten in Noord-Afrika, waaronder de Slag om Kasserine. Op 18 maart 1943 werd hij bevorderd tot Brigadier General en kreeg hij tijdelijk de leiding over het Northwest African Air Force Troop Carrier Command, opgezet als onderdeel van Operation Husky, de geallieerde invasie van Sicilië. Het 51ste T.C.W. nam deel aan Operatie Ladbroke in samenwerking met Amerikaanse parachutisten van de 82ste Airborne Divisie, terwijl het 52ste T.C.W. betrokken was bij Operatie Husky. Uit deze ervaringen ontstonden depathfinders, wiens missie het was om het grootste deel van de luchtmacht te leiden tijdens een luchtlandingsoperatie.

Als onderdeel van de voorbereidingen voor Operatie Overlord in Normandië werd in oktober 1943 het 9th Troop Carrier Command (9th T.C.C.) opgericht door General Lewis Brereton, commandant van de 9th Air Force.

Op 25 februari 1944 werd Paul Williams aangesteld als hoofd van dit luchtcommando: tegen het einde van mei 1944 had de eenheid niet minder dan 1.116 personeelsleden, 1.207 bruikbare vliegtuigen, 1.118 Waco zweefvliegtuigen en 301 Horsa zweefvliegtuigen. Hij zette het 52ste T.C.W. aan het werk voor de 82ste Airborne Divisie en het 53ste T.C.W. voor de 101ste Airborne Divisie.

Paul L. Williams leidde zijn eenheid tijdens Operatie Overlord en de Slag om Normandië. Onder zijn commando vervoerden zijn mannen enkele duizenden strijders naar de frontlinie en droegen bij aan het succes van het plan om West-Europa binnen te vallen. Vervolgens namen verschillende troepentransportsquadrons van de 9th T.C.C., tijdelijk herenigd binnen de Troup Carrier Air Division, deel aan Operation Dragoon: de parachutesprongen als onderdeel van de landingen in de Provence in augustus 1944.

Williams werd bevorderd tot Major General op 26 augustus 1944 en nam deel aan de voorbereidingen en de start van Operatie Market Garden op Nederlands grondgebied, geleid door de 1st Allied Airborne Army. Net als bij D-Day werkte het 52ste T.C.W. voor de 82ste Airborne Divisie, het 53ste T.C.W. voor de 101ste Airborne Divisie.

Paul L. Williams nam deel aan de organisatie van Operatie Varsity, die bestond uit een luchtlandingsaanval boven Duitsland ter ondersteuning van de oversteek van de Rijn door de 21ste Britse Legergroep. In dit stadium van de oorlog had generaal Paul Williams de kunst van het troepentransport door de lucht als geen ander onder de knie. In juli 1945, twee maanden nadat de Duitsers het vredesverdrag hadden getekend, keerde hij terug naar de Verenigde Staten, nog steeds onder bevel van de 9th T.C.C. in Indiana. In april 1946 werd hij gepromoveerd tot bevelhebber van de 3rd Air Force, daarna werd hij aangesteld bij de 9th Air Force en daarna bij de 2nd Air Force. In april 1950 werd hij tijdelijk overgeplaatst naar de Air Staff voordat hij op 30 april 1950 met pensioen ging. Hij stierf op 3 maart 1968.