Percy Hobart – Biografie

Major General Percy Hobart

Biografie

Percy Cleghorn Stanley Hobart werd op 14 juni 1885 geboren in Hobo, India. Als fervent student geschiedenis en literatuur besloot hij in het leger te gaan en ging naar de Royal Military Academy in Wollwich, waar hij in 1904 afstudeerde, voordat hij naar de Engineering Training School ging.

Hij nam deel aan de Eerste Wereldoorlog (waarin hij twee keer werd onderscheiden) in Frankrijk, Mesopotamië en Palestina. Hij raakte al snel geïnteresseerd in de ontwikkeling van de gepantserde cavalerie en vroeg om overplaatsing daarheen in 1923. In datzelfde jaar werd hij benoemd tot instructeur aan de personeelsschool in Quetta, een functie die hij tot 1927 bekleedde.

In 1934 nam hij het bevel over van de enige Britse gepantserde brigade in die tijd, de 1e Tankbrigade, en werd daarna inspecteur van het Royal Tank Corps. In 1938, een jaar na zijn benoeming tot generaal-majoor, zette hij een mobiele troepenmacht op in Egypte, waaruit een paar maanden later de 7e Pantserdivisie ontstond, de beroemde Desert Rats. Maar zijn collega-officieren, van wie de meesten zeer conservatief waren, stonden niet positief tegenover de ontwikkeling van pantservoertuigen: net als generaal de Gaulle in Frankrijk kreeg hij veel kritiek op zijn ideeën (vooral in Egypte) en werd hij gedwongen om eerder dan gepland met pensioen te gaan, in 1940.

Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, sloot Generaal Hobart zich als Soldaat Eerste Klas aan bij de Local Defence Volunteers (wat later de Home Guard zou worden) met de taak om zijn geboortedorp Chipping Campden te beveiligen. Ondertussen trouwde zijn zus met Generaal Montgomery, de toekomstige opperbevelhebber van de geallieerde landstrijdkrachten tijdens de Slag om Normandië.

Zijn vervroegde pensionering werd niet unaniem goedgekeurd en Percy Hobart kreeg de steun van Liddel Hart, een voormalig Brits soldaat en nu een beroemd conflicttheoreticus, die een artikel in de krant Sunday Pictorial publiceerde ten gunste van zijn terugkeer in het leger. Het resultaat was onmiddellijk: mede onder druk liet premier Winston Churchill Hobart in 1941 weer aanstellen en belastte hem met de voorbereiding van de 11e Pantserdivisie.

Hij beperkte zich tot het trainen van de eenheden en voerde niet het bevel in de strijd, officieel om gezondheidsredenen. Later nam hij de voorbereiding van de 79e Pantserdivisie (79e D.B.) over.

Feedback uit de verschillende gevechten van het Britse leger onthulde een zeker gebrek aan aanpassing van de Britse pantservoertuigen, die snel geblokkeerd werden door talloze en gevarieerde obstakels (dit was vooral het geval tijdens de geallieerde landing bij Dieppe in augustus 1942, die op een mislukking uitliep). Percy Hobart profiteerde van de operationele paraatheid van het 79ste Bataljon in april 1943 om een reeks proeven uit te voeren: er werden nieuwe tanks ontwikkeld die niet alleen vuursteun moesten bieden, maar ook ondersteuning bij mobiliteit en tegenmobiliteit, vooral tijdens een amfibische aanval. Deze tanks werden bekend als “Funnies”.

Er werden verschillende tanks geproduceerd voor de landing in Normandië, waarbij gebruik werd gemaakt van het basischassis van de Britse Churchill-tank en de Amerikaanse Sherman:

– De Avre is een tank uitgerust met een 290mm mortier die gebruik maakt van het Churchill chassis. Het doel is om substantiële vuursteun te bieden aan landstrijdkrachten. Zijn structuur dient als basis voor de meeste andere “Funnies”.
– De Ark had als taak het opvullen van anti-tank greppels met zijn eigen chassis en oprijplaten voor andere voertuigen om over te steken.
– De Bobbins, ook bekend als de Carpet-Layer, is een tank uitgerust met een canvas tapijt dat over het zand kan worden gelegd om de voortgang van infanterie en voertuigen te vergemakkelijken.
– De Bullshorn Plough, uitgerust met een ploeg voor het verwijderen van mijnen zonder ze tot ontploffing te brengen.
– De Crab, uitgerust met kettingen die de grond vegen en de mijnen aan de voorkant van de tank activeren.
– De Krokodil, uitgerust met een vlammenwerper die bijzonder effectief is tegen vijandelijke eenheden die zich verschansen in pillendozen.
– De Duplex Drive, een waterdicht rokkensysteem dat de met propellers uitgeruste tank omringt zodat het pantservoertuig blijft drijven.
– De Fascine, gebruikt om greppels en loopgraven op te vullen met houten planken waarop infanteristen konden oprukken.

Deze voertuigen werden gebruikt tijdens de landing in Normandië op 6 juni 1944 en bleven in dienst bij het 79e D.B. tot het einde van de Tweede Wereldoorlog. In totaal werden bijna 7.000 aangepaste pantservoertuigen geïntegreerd in deze eenheid, die op 20 augustus 1945, na het einde van de oorlog in Europa, werd ontbonden. Hobart ging in 1946 voorgoed met pensioen.

Hij stierf op 19 februari 1957 in Farnham, 71 jaar oud.

Terug naar het menu Biografieën van Britse militairen