Sherman Firefly tank – Geschiedenis, technische gegevens en foto’s

Geschiedenis van de Sherman Firefly

Geconfronteerd met de vernietigende kracht van Duitse tanks, waren de Britten aan het begin van de Tweede Wereldoorlog op zoek naar versterking van hun gepantserde vloot: ze wilden een tankjager aanschaffen, iets wat ze op dat moment node misten.

Er ontstond een groot debat over welk chassis moest worden gebruikt om deze tankjager te bouwen: de Britten waren aanvankelijk fel gekant tegen het gebruik van de Sherman voordat ze het accepteerden. Op dat moment waren de Britten uitgerust met de Amerikaanse Sherman (ongeveer 7.200 ontvangsten), die ze ook in licentie produceerden. Ze voegden het QF 17 Pounder 76,2 mm kanon toe, dat bijzonder effectief was en de Tiger I tank kon verslaan, met het oog op deelname aan de landingen in Normandië en het tegenwerken van de Duitse tanks die in het gebied waren opgesteld.

Weinig onderdelen van de oorspronkelijke Sherman tank werden aangepast, behalve het kanon en de koepel waarin het zat. Toen de deadline voor D-Day naderde, werd alles in het werk gesteld om de Sherman op tijd te produceren en te testen: premier Winston Churchill zelf maakte er een prioriteit van voor de Britse strijdkrachten. Op 31 mei werden 342 aangepaste Sherman tanks geleverd aan de 21ste legergroep van generaal Montgomery.

Deze tankjager, bijgenaamd “Firefly” of “Mayfly”, rustte ook het Canadese leger uit vanaf de Slag om Normandië. Tegen het einde van augustus 1944 waren er 550 tanks gebouwd. Tegen februari 1945 hadden nog eens 1500 de fabriek verlaten. De laatste Firefly werd geproduceerd in mei 1945.

Na de Tweede Wereldoorlog werden ze door veel landen over de hele wereld gebruikt, waaronder Argentinië, België, India, Nederland, Zuid-Afrika en Polen.

Technisch dossier van Sherman Firefly

Land van herkomst: Groot-Brittannië
Gebruikt land: Groot-Brittannië, Canada
Aanduiding: Sherman V Firefly
Totale productie (1944-1945): 2 150

Lengte: 5,89 m
Breedte: 2,64 meter
Hoogte: 2,70 meter
Gewicht: 33.000 kg
Maximumsnelheid: 40 km/u
Bereik: 193 km

Hoofdbewapening: QF 17 Ponder 76,2 mm kanon
Secundaire bewapening: één Browning M2 12,7 mm machinegeweer (zelden geïnstalleerd) en één Browning M1919 7,62 mm coaxiale machinegeweer

Motor: Chrysler A57 Multibank benzine, 6 cilinders in lijn, bovenliggende kleppen, 425 pk, 20.540 cc in totaal

Bemanning: 4 man (een tankcommandant, een lader-schutter, een radiotelegrafist en een piloot)

Frontbepantsering (koepel): 89 mm