Turqueville in 1944 tijdens de Slag om Normandië

Turqueville (Manche)

De steden van Normandië tijdens de gevechten in 1944

• Bevrijding: 7 juni 1944
• Verloste eenheden:

8th Infantry Regiment, 4th Infantry Division

 505th Parachute Infantry Regiment, 82nd Airborne Division

 501st Parachute Infantry Regiment, 101st Airborne Division

 502nd Parachute Infantry Regiment, 101st Airborne Division

 377th Parachute Field Artillery Battalion, 101st Airborne Division

 Ost-Bataillon 795, 709. Infanterie-Division

 Fallschirmjäger Regiment 6, 91. Infanterie-Division

• Geschiedenis :

Turqueville werd in het voorjaar van 1944 ingenomen door Georgische soldaten in Duits uniform die behoorden tot Ostbataillon 795 (709e Infanteriedivisie), onder bevel van kapitein-ter-zee Stiller. Deze soldaten werden gerekruteerd uit krijgsgevangenenkampen en meldden zich vrijwillig aan om te vechten. Hun commandopost werd in deze stad gevestigd.

In mei 1944, tijdens de geallieerde planningsfase van Operatie Overlord, was Turqueville aanvankelijk het doelwit van het 12e Infanterieregiment van de 4e Infanteriedivisie, maar de plannen veranderden: het 8e Infanterieregiment, onder bevel van kolonel James A. Van Fleet, kreeg de opdracht het op D-Day te veroveren.

Op 6 juni 1944 begonnen de geallieerden hun aanval op Normandië en begonnen de parachutesprongen boven het schiereiland Cotentin. Turqueville lag ongeveer een kilometer ten zuidwesten van Drop Zone A (gepland voor het 502nd Parachute Infantry Regiment en het 377th Parachute Field Artillery Battalion van de 101st Airborne Division), en de dropproblemen waren bijzonder talrijk: verschillende parachutestokken van het 1e en 3e Bataljon van het 502nd Parachute Infantry Regiment (PIR) werden in de directe omgeving van het dorp gedropt. Een stok van het 1e Bataljon van het 501st Parachute Infantry Regiment (PIR) landde direct in Turqueville. Drieëntwintig Amerikaanse parachutisten werden in het gebied gevangengenomen en ondergebracht in een huis in het dorp.

Toen de landingen op het strand bij zonsopgang op D-Day begonnen, liepen de geallieerden achter op schema en kon het 8th Infantry Regiment zich pas rond het middaguur volledig terugtrekken van Utah Beach en het moerasgebied. Ondertussen trok het 795e Ostbataljon zich terug en vestigde een nieuwe verdedigingslinie rond Turqueville, hoewel deze in het westen omsingeld was door parachutisten van de 82e Luchtlandingsdivisie en in het zuiden door die van de 101e Luchtlandingsdivisie. Kort na 9.00 uur besloot majoor von der Heydte, commandant van het Fallschirmjäger Regiment 6 (91e Infanteriedivisie), tot een tegenaanval en dreef zijn vijanden terug naar de zee. Hij lanceerde een manoeuvre richting de stranden vanuit Turqueville, maar zijn 2e Bataljon bleef vastgepind door kanonvuur vanuit Sainte-Mère-Église. De Amerikanen slaagden er echter niet in de vijandelijke verdedigingslinie te doorbreken en hun opmars naar Sainte-Mère-Église voort te zetten. Het 2e Bataljon van het 8e Infanterieregiment omzeilde Turqueville vanuit het zuiden, terwijl het 1e Bataljon zich voor de nacht ten oosten van de stad vestigde.

De volgende dag, 7 juni 1944, bestormde het 1e Bataljon, onder bevel van luitenant-kolonel Conrad C. Simmons, Turqueville. Een van de Amerikaanse gevangenen in het dorp sprak Russisch: sergeant John Svonchek, lid van het hoofdkwartier van de 4e Infanteriedivisie (hij werd ‘s ochtends samen met luitenant-kolonel Gorlan A. Bryant, plaatsvervangend stafchef van de divisie, door de Georgiërs gevangengenomen). Hij begon gesprekken met de soldaten van Ostbataljon 795 en overtuigde hen tot overgave: 75 Georgische soldaten besloten het verzet te staken. Anderen, onder bevel van Duitse kaders, hielden echter het dorp in handen en verdedigden zich tegen de aanvallen van het 8e Infanterieregiment. Maar de positie was al snel verloren: 174 Georgische en Duitse soldaten werden gevangengenomen en de Amerikaanse gevangenen werden vrijgelaten.

Kaarten van Turqueville :