M7 Priest – Geschiedenis, technisch blad en foto

Canon automoteur M7 Priest

Geschiedenis, technisch blad en foto

Geschiedenis van de M7 Priest

Voordat de Verenigde Staten aan de oorlog deelnamen, wilde het Amerikaanse leger zich uitrusten met efficiëntere mobiele artillerie. De ingenieurs hergebruikten het chassis van de M3 Lee/Grant-tank en pasten de bovenbouw van het pantservoertuig aan, waardoor er ruimte ontstond voor een 105 mm Howitzer M2A1 L/22.5-kanon.

Het gemotoriseerde M7-kanon is voor directe bescherming uitgerust met een klein torentje aan de rechtervoorkant van het voertuig, waarin een 12,7 mm machinegeweer kan worden geplaatst. De vorm van dit torentje doet denken aan kerkelijke preekstoelen, waar priesters hun preken houden. De M7 kreeg dan ook al snel de bijnaam ‘Priest’, wat ‘priester’ betekent in het Nederlands.

De Britten waren de eersten die de M7 Priest in de strijd gebruikten op de slagvelden van Noord-Afrika, met name bij El Alamein. De geallieerde strijdkrachten beschouwen de M7 Priest als een goed en duurzaam gemotoriseerd kanon. Het werd gebruikt tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar ook tijdens de Koreaanse Oorlog onder de aanduiding “M7B2”.

Hoewel het M7-zelfrijdende kanon inderdaad zeer sterk is, kan het vanwege zijn aanzienlijke massa slechts met moeite steile hellingen beklimmen.

Technisch gegevensblad voor M7 Priest

Maker/Gebruiker Land: Verenigde Staten van Amerika
Naam: M7 Priester

Lengte: 6,19 m
Breedte: 2,87 m
Hoogte: 2,54 m
Massa: 22.700 kg
Maximale snelheid: 40 km/u

Hoofdbewapening: één 105 mm M2A1 L/22.5 kanon
Secundaire bewapening: één 12,7 mm HB M2 machinegeweer

Motor: Ford GAA 450 pk

Bemanning: 7 personen

Voorpantser: 62 mm

Terug naar menu Artillerie van de Slag om Normandië