Le Motey (Manche)
De steden van Normandië tijdens de gevechten in 1944
- Bevrijding: 9 juni 1944
- Verloste eenheden:
325th Glider Infantry Regiment, 82nd Airborne Division
507th Parachute Infantry Regiment, 82nd Airborne Division
508th Parachute Infantry Regiment, 82nd Airborne Division
357th Infantry Regiment, 90th Infantry Division
Grenadier-Regiment 1057, 91. Infanterie-Division
III/Grenadier-Regiment 1058, 91. Infanterie-Division
Panzer-Ersatz-Abteilung 100
- Geschiedenis:
Het gehucht Le Motey viel onder het bestuurlijke gezag van de gemeente Amfreville en werd in het voorjaar van 1944 onder de verantwoordelijkheid van Grenadier-Regiment 1058 (91. Infanterie-Division) geplaatst. Het lag aan het westelijke einde van de oversteek over de rivier de Merderet en door het overstroomde land van de sector. Tijdens de voorbereidingsfase van Operatie Overlord werd deze 500 meter lange causeway een prioritair doel voor de Geallieerden: controle over de causeway was de sleutel tot het behoud van het bruggenhoofd in de regio Cotentin, dat werd omringd door de Douve in het zuiden en de Merderet in het westen.
Vanaf 6 juni 1944 werd het gehucht verschillende keren doorkruist door zowel Duitse als Amerikaanse troepen. De eigenlijke gevechten om Le Motey te bevrijden begonnen op 9 juni 1944. Diezelfde dag bestormde het 3de Bataljon van het 325ste GIR (bewapend door soldaten van het 2de Bataljon van het 401ste GIR) de weg naar La Fière na een kwartier spervuur van de artillerie tussen 10u30 en 10u45. Geleidelijk en met veel pijn en moeite bereikten de secties de westelijke oever van de Merderet en stelden een versperring op tegenover het gehucht Le Motey: tijdens de gevechten en in de sector Le Motey nam soldaat Charles N. DeGlopper heldhaftige actie om zijn kameraden te dekken en riskeerde daarbij zijn leven.
De compagnieën van het 3/325de GIR (2/401ste) die tegenover Le Motey stonden, werden als volgt van noord naar zuid opgesplitst: F Company, E Company en G Company. De mannen van F Company, onder bevel van Captain Harney, vielen het gehucht aan om de perimeter van het bruggenhoofd ten westen van de causeway te verbreden. Een zware mitrailleur in de vuurpositie werd met granaten vernietigd door de luchtlandingssoldaten: de aanval dwong de Duitsers zich terug te trekken en ze verlieten het gehucht. Company F begon zich op te stellen en beveiligde vooral het centrale kruispunt, toen de Amerikaanse artillerie granaten op het gehucht liet vallen. Het verslag van de aanval en de inname van het gehucht kwam niet hoog genoeg in de hiërarchie en het hoofdkwartier van de 82ste Airborne Divisie bleef ervan overtuigd dat de Duitsers zich hergroepeerden in Le Motey met het oog op een tegenaanval in de richting van La Fière. De granaten verwondden en doodden bevriende soldaten, in het bijzonder parachutisten onder leiding van kapitein Robert D. Rae van het 507th Parachute Infantry Regiment die oprukten op de rechterflank van F Company. Ondanks alles hielden de Amerikanen stand. Even later ontvingen ze opnieuw artillerievuur, dit keer Duits, en kregen ze te maken met constant vuur van kleine wapens. Kort na middernacht werd de situatie rustiger.
Om 5 uur ’s ochtends op 10 juni stak het 357de Infanterieregiment onder bevel van kolonel Philip H. Ginder en behorend tot de 90ste Infanteriedivisie de dijk over om de troepen in de sector Motey te versterken. Terwijl het 3/325ste GIR (2/401ste) zijn positie vasthield, zetten de mannen van kolonel Ginder hun offensief in westelijke richting voort: ze veroverden het gehucht Le Motey maar werden ’s middags tegenover Amfreville tot staan gebracht. Het 357th Infantry Regiment moest nog een dag wachten voordat het zijn actie kon hervatten en de frontlinie weg kon trekken van Le Motey.
Kaarten van Le Motey :
Keer terug naar de index van de gemeenten van Normandië
Mediabibliotheek – Wapenografie – Filmografie – Bibliografie – Winkel – Forum – Site-info