155 mm Gun M1 kanon
Geschiedenis, technisch blad en foto
Geschiedenis van de 155 mm Gun M1 « Long Tom »
Tijdens het interbellum wilde het Amerikaanse leger zich uitrusten met krachtige artillerie. Daarbij baseerde het zich op de lessen die waren geleerd uit de Eerste Wereldoorlog.
In 1920 werden, op basis van de aanbevelingen van de Amerikaanse Westervelt Board-studiecommissie, gespecialiseerd in artillerie, de eerste plannen voor een 155 mm-kanon met een groot bereik opgesteld. Dit project liep door tot in de jaren dertig, omdat ingenieurs nog aarzelden om het kanon op een chassis te plaatsen.
In 1939 verschenen de eerste prototypes onder de naam « T3 8in houwitser ». Er werden veranderingen aangebracht in de wijze waarop het kanon werd vervoerd: het werd op acht wielen geplaatst en kreeg uiteindelijk de naam M1.
Het werd ingezet op de verschillende operatietonelen van de Tweede Wereldoorlog, met name tijdens de Slag om Normandië, waar het zijn sterke vuurkracht op lange afstand liet zien. Hij heeft de bijnaam « Long Tom ».
Na de oorlog werd het model gemoderniseerd (model M4) en op een gemotoriseerd chassis geplaatst om de mobiliteit te verbeteren (model M40). Het toestel werd gewaardeerd om zijn betrouwbaarheid en vuurkracht en werd verkocht aan veel landen, waaronder Denemarken, Griekenland, Japan, Italië en Oostenrijk.
Technisch gegevensblad voor 155 mm Gun M1 « Long Tom »
Maker/Gebruiker Land: Verenigde Staten van Amerika
Naam: 155 mm Gun M1
Kaliber: 155 mm
Gewicht van de granaten: 57,7 kg
Maximaal bereik: 23.100 m
Vuursnelheid: 8 schoten in 10 minuten
Rotatie: 7°
Hoogte: van -1,5 tot 60°
Massa: 13.880 kg
Lengte: 1.129 mm
Terug naar menu Artillerie van de Slag om Normandië
Mediabibliotheek – Wapenografie – Filmografie – Bibliografie – Winkel – Forum – Site-info