155 mm M1 Howitzer – Geschiedenis, technisch blad en foto

Geschiedenis van de 155 mm M1 Howitzer

Als onderdeel van de modernisering van het Amerikaanse leger, die tussen 1920 en 1940 begon, richtten verschillende studies op het gebied van artillerie zich op de ontwikkeling van nieuwe houwitsers, die nauwkeurig konden ingrijpen over een afstand van tien tot vijftien kilometer, en die eenvoudig te verplaatsen en te onderhouden waren.

Tot 1939 gebruikten de Verenigde Staten het Franse kanon Schneider 155 C model 1917, dat inmiddels verouderd was. De Amerikanen ontwikkelden vervolgens een 155 mm houwitser, genaamd “M1” en leverbaar vanaf 15 mei 1941. Deze was uitgerust met een speciaal daarvoor ontwikkeld tractiesysteem, model M1.

De 155mm Houwitser M1 werd gebruikt tijdens de Tweede Wereldoorlog en met name tijdens de Slag om Normandië. Hij kan over een afstand van 14.784 meter schieten. Het is uitgerust met verschillende soorten granaten: explosieven, rookgranaten, lichtgranaten en zelfs chemische granaten (totdat deze verboden werden door internationale verdragen).

Na de Tweede Wereldoorlog zette de carrière van het merk zich voort in verschillende opeenvolgende modellen en binnen vele legers over de hele wereld. Nadat het onder meer ingezet werd in conflicten in Korea (als houwitser en aan boord van het Amerikaanse gemotoriseerde kanon M41), in Vietnam, in Libanon en in Afghanistan, is het nog steeds in gebruik.