Bevrijding van Amfreville in 1944 tijdens de Slag om Normandië

Amfreville (Manche)

De steden van Normandië tijdens de gevechten van 1944

• Bevrijding: 11 juni 1944
• Verloste eenheden:

 325th Glider Infantry Regiment, 82nd Airborne Division

 505th Parachute Infantry Regiment, 82nd Airborne Division

 507th Parachute Infantry Regiment, 82nd Airborne Division

 508th Parachute Infantry Regiment, 82nd Airborne Division

 357th Infantry Regiment, 90th Infantry Division

 Grenadier-Regiment 1057, 91. Infanterie Division

 III/Grenadier-Regiment 1058, 91. Infanterie Division

• Geschiedenis:

In de lente van 1944 kwam het dorp Amfreville onder de verantwoordelijkheid van Grenadier-Regiment 1058 (91. Infanterie Divisie). In de aanloop naar Operatie Overlord werd het dorp één van de doelwitten van het 507th Parachute Infantry Regiment (PIR) onder bevel van Colonel George V. Millet. Millet. Dit regiment zou als onderdeel van Operatie Boston op minder dan een kilometer ten noorden van Amfreville aan parachutisten worden gedropt om de inname van het dorp te versnellen en de sector ten noordwesten van de chaussée de La Fière, het zenuwcentrum van de regio, veilig te stellen. De dropzone kreeg de code “T”. Compagnie F, onder bevel van kapitein Paul F. Smith, kreeg de opdracht het dorp in te nemen.

In de vroege uren van 6 juni 1944 werden de verkenners gedropt om Drop Zone (DZ) T te markeren. Maar de Duitsers patrouilleerden in het gebied en verhinderden dat de Amerikanen hun cruciale taak om het gebied te markeren konden uitvoeren. Alleen stick nummer 2, onder commando van luitenant Charles Ames, slaagde erin het Eureka-systeem te activeren, dat rechtstreeks communiceerde met de C-47 transportvliegtuigen. Bovendien kwam de serie droppings bestemd voor DZ T onder zwaar luchtafweergeschut te liggen toen ze over het schiereiland Cotentin vlogen. Dit vuur, dat niet erg nauwkeurig maar wel erg talrijk was, desoriënteerde de piloten en veroorzaakte paniek onder de formaties die door de C-47’s werden vastgehouden. De parachutering door het 507th PIR, die om 2.39 uur begon, vond plaats in zeer slechte omstandigheden: slechts drie sticks landden in de onmiddellijke nabijheid van de DZ. De anderen waren verspreid over de regio, met name in de moerassen rond de Merderet, en 180 parachutisten werden meer dan 20 kilometer van hun dropzone gedropt.

Kolonel George V. Millet werd gedropt ten noordwesten van Amfreville: eenmaal op de grond slaagde hij er slechts in om veertig parachutisten bijeen te brengen. Ondanks deze kleine aantallen trok hij naar het zuiden van Amfreville om het in te nemen. Maar de Duitse weerstand was bijzonder sterk en de Amerikaanse middelen te beperkt; de parachutisten trokken zich een kilometer terug naar het westen, naar Les Landes, dat ze veroverden.

Luitenant-kolonel Charles J. Timmes, commandant van het 2de Bataljon van het 507ste PIR, werd gedropt ten oosten van Amfreville. Hij slaagde er slechts in om dertig parachutisten bijeen te brengen, maar toen hij geweervuur hoorde vanuit het dorp Amfreville, wilde hij de aandacht van de Duitsers afleiden en bestormde het dorp vanuit het oosten. Geconfronteerd met een tegenstander die superieur was in aantal en bereid om zich te verdedigen, was hij niet in staat om de linie te doorbreken en moest hij zich een kilometer ten oosten van het dorp terugtrekken. Timmes zette zijn post op in een boomgaard en liet een veiligheidsperimeter van 360 graden instellen. Zonder radio moest hij het contact met zijn commandanten herstellen en besloot een patrouille van 17 parachutisten onder leiding van luitenant Lewis Levy (D Company, 507th PIR) naar de brug van La Fière te sturen. In de ochtend werd zijn positie versterkt door een team mitrailleurs dat luitenant Levy onderweg had ontmoet.

Gedurende de hele dag van 6 juni was Timmes geïsoleerd en de omgeving lag voortdurend onder vuur. Het dorp Amfreville was niet onder controle maar werd geleidelijk omsingeld door parachutisten die zich hergroepeerden: 75 van hen kwamen kolonel Millet versterken in Les Landes. Verschillende Amerikaanse gevangenen werden vastgehouden in Amfreville waar ze lange uren werden ondervraagd. Voor generaal Gavin, tweede bevelhebber van de 82nd Airborne Division, werd het steeds dringender om deze geïsoleerde elementen aan weerszijden van Amfreville te redden, maar de Amerikaanse parachutisten werden geblokkeerd langs de Merderet en waren niet in staat om door de Duitse verdedigingslinie te breken, die werd versterkt door de komst van elementen van Grenadier-Regiment 1057.

Pas op 8 juni leek de situatie te veranderen. Kolonel Harry L. Lewis, bevelhebber van het 325ste Glider Infantry Regiment (GIR), gaf majoor Teddy H. Sanford, die het 1ste Bataljon aanvoerde, opdracht om de Merderet over te steken ten noorden van La Fière en de weg veilig te stellen door aan te sluiten bij de parachutisten bij Les Landes en de parachutisten van luitenant-kolonel Timmes ten oosten van Amfreville. Tegelijkertijd moest kolonel Millet naar het oosten trekken om de bevriende linies te vinden. Maar dit was zonder rekening te houden met de Duitse weerstand in de sector: de Amerikanen waren niet in staat om op te rukken vanwege de kracht van de vijandelijke vuurkracht: Kolonel Millet en verscheidene van zijn mannen werden gevangen genomen. De door de lucht overgebrachte soldaten van het 1/325th GIR slaagden erin een verbinding met Timmes tot stand te brengen en zetten daarna het offensief in de richting van de causeway voort, maar moesten omkeren vanwege vijandelijke weerstand.

Op 9 juni werd een nieuw Amerikaans offensief ingezet door de 325th GIR in de richting van Amfreville vanuit La Fière, maar het liep stuk aan het westelijke einde van de causeway, ten oosten van het gehucht Les Helpiquets. De slachtoffers tijdens de aanval waren verschrikkelijk en de luchtlandingssoldaten, gesteund door parachutisten van het 507ste PIR en het 508ste PIR, maakten een einde aan de aanval.

Om 5u.00 op 10 juni stak het 357de Infanterieregiment onder bevel van Kolonel Philip H. Ginder en behorend tot de 90ste Infanteriedivisie de verbindingsweg over, met het 2de Bataljon voorop, en begon de aanval op het gehucht Le Motey, maar slaagde er niet in de Duitse verdedigers voor Amfreville terug te dringen, die zich al enkele dagen stevig hadden verschanst. Bij het vallen van de avond werd het 2de Bataljon afgelost door het 1ste Bataljon, dat om 21u30 een nieuwe aanval lanceerde, zonder verder succes. Om middernacht op 10 juni noteerde het 357th Infantry Regiment 15 doden en 84 gewonden tijdens deze eerste dag van gevechten. In de ochtend van 11 juni hernieuwden de infanteristen het offensief en namen deze keer de gemeente in voordat ze oprukten naar het gehucht Les Landes.

Kaarten van Amfreville :