Bevrijding van Barneville-Carteret in 1944 tijdens de Slag om Normandië

Barneville-Carteret (Manche)

De steden van Normandië tijdens de gevechten van 1944

• Bevrijding van Barneville-sur-Mer : 18 juni 1944
• Bevrijding van Carteret : 19 juni 1944
• Verloste eenheden :

60th Infantry Regiment, 9th Infantry Division

 746th Tank Battalion

 899th Tank Destroyer Battalion

 Grenadier-Regiment 1049, 77. Infanterie-Division

 265. Infanterie-Division

Geschiedenis :

Vóór hun eenwording in 1965 waren Barneville-sur-Mer en Carteret twee afzonderlijke gemeenten.

Op 17 juni 1944 wilden de Amerikanen de westkust van het schiereiland Cotentin bereiken en de Duitse troepen die Cherbourg verdedigden isoleren. Ze trokken westwaarts, richting de gemeenten Barneville-sur-Mer en Carteret. Het 3e bataljon van het 60e infanterieregiment (9e infanteriedivisie) moest Barneville-sur-Mer innemen. Tegen de avond was het bataljon nog maar zes kilometer van zijn doel verwijderd en om 22.10 uur gaf generaal-majoor Manton S. Eddy, commandant van de 9e infanteriedivisie, het bevel om door te stoten naar de kustweg (nu departementale weg 650). Het Amerikaanse konvooi vertrok: het werd aangevoerd door Compagnie K van het 3e Bataljon, gestationeerd op vijf Sherman-tanks van Squadron B van het 746e Tankbataljon, vier M10 Destroyer-tanks van Squadron A van het 899e Tankdestroyerbataljon en vier M3 halfrupsvoertuigen van de antitanksectie. Ondanks het verlies van één pantservoertuig aan het begin van de reis bereikten de Amerikanen om 5.00 uur de hoogte van Barneville.

Gesteund door de rest van het bataljon, gestationeerd op de heuvel met uitzicht op de kust, begonnen Compagnie K en de pantservoertuigen aan de verkenning van de stad Barneville-sur-Mer, die door de vijand verlaten leek te zijn (vier Duitse 88mm-kanonnen en twee 20mm-kanonnen werden vernietigd door de Sherman-tanks van luitenant Kogut van het 746e Tankbataljon). Enkele Duitse militaire politieagenten werden gevangengenomen en het dorp was snel onder controle. De pantservoertuigen namen snel hun positie in en hun bemanningen waren opgelucht dat ze geen verdere afstand hoefden af ​​te leggen: hun brandstof raakte op. Gezien de snelheid van de Amerikaanse opmars die dag, had de logistiek moeite om gelijke tred te houden.

In de vroege ochtenduren werden verschillende vijandelijke contacten gelegd: dit waren geïsoleerde eenheden die niet hadden verwacht de Amerikanen al in de sector aan te treffen. Om 10.00 uur moest Compagnie L, die als dekking ten zuidoosten van Barneville was opgesteld, minstens 125 Duitse soldaten afweren die probeerden de linie over te steken; de Duitsers slaagden daar niet in en 85 van hen werden gevangengenomen. Later begon een nieuwe vijandelijke aanval, ditmaal vanuit het noorden, aangevoerd door elementen van de 77e Infanteriedivisie op posities die werden verdedigd door het 1e Bataljon van het 60e Infanterieregiment. De interventie van de kanonnen van het 60e Veldartilleriebataljon maakte een einde aan deze wanhopige aanval.

Tegen de avond van 18 juni hadden de Amerikanen de Duitse troepen ten noorden van het schiereiland Cotentin (bijna 40.000 soldaten) geïsoleerd van de rest van hun troepen: ze konden niet langer worden versterkt of bevoorraad, ondanks enkele wanhopige pogingen.

Niet in staat een nieuwe verdedigingslinie te behouden, verbraken de Duitsers onder dekking van de duisternis het contact en trokken zich terug naar het noorden. Op 19 juni hervatten de Amerikanen hun offensief om te voorkomen dat hun tegenstanders Cherbourg zouden bereiken om zich te reorganiseren. Het dorp Carteret werd diezelfde dag bevrijd.

Kaarten van Barneville-Carteret :