Bevrijding van Colleville-Montgomery in 1944 tijdens de Slag om Normandië

Colleville-Montgomery (Calvados)

In 1944: Colleville-sur-Orne en Colleville-Plage

De steden van Normandië tijdens de gevechten van 1944

• Bevrijding: 6 juni 1944
• Verloste eenheden:

1st Battalion Suffolk Regiment, 8th Infantry Brigade, 3rd Infantry Division

13th/18th Royal Hussars, 27th Armoured Brigade, 3rd Infantry Division

 22nd Dragoons, 3rd Infantry Division

  N°4 Commando, 1st Special Service Brigade, 3rd Infantry Division

 N°6 Commando, 1st Special Service Brigade, 3rd Infantry Division

 Grenadier-Regiment 736, 716. Infanterie-Division

 2/Artillerie-Regiment 1716, 716. Infanterie-Division

• Geschiedenis:

Tijdens de oorlog heette de gemeente Colleville-Montgomery Colleville-sur-Orne. De badplaats heette Colleville-Plage. In 1946 werd Colleville-sur-Orne hernoemd ter ere van generaal Bernard Montgomery, commandant van de geallieerde landstrijdkrachten tijdens de Slag om Normandië, temeer daar er in Calvados een vergelijkbare plaatsnaam bestaat: “Montgommery” met twee “m”-en. De twee gemeenten “sur-Mer” en “sur-Orne” werden samengevoegd tot één stad.

Tijdens de bezetting vestigden de Duitsers in 1942 een versterkte artilleriestelling in Colleville-sur-Orne, gecodeerd als “Wn 16”. Deze positie werd in 1944 toevertrouwd aan de 2e Batterij van het Artillerieregiment 1716 (716e Infanteriedivisie) en was bewapend met vier 10cm leFH14/19 paardenkanonnen van Tsjechische oorsprong, nog steeds voorzien van hun monturen. Deze kanonnen waren opgesteld onder de Regelbau H669 kazematten. De batterij, door de Britten de codenaam “Morris” gegeven (de laatsten gaven alle Duitse batterijen in hun verantwoordelijkheidsgebied de bijnaam “Morris”, naar Britse automerken), werd op afstand bestuurd vanuit de commandopost van Grenadier Regiment 736, onder leiding van Oberst Ludwig Krug, en gelegen in Hillman Position (Wn 17). Op 6 juni 1944, na de landing op Sword Beach, trok het 1e Bataljon Suffolk Regiment (8e Infanteriebrigade) onder bevel van luitenant-kolonel R. E. Goodwin zich terug van het strand en rukte op richting Colleville-sur-Orne. Het veroverde Wn 19, dat diende als kantonnement voor de 3e compagnie van het 642e Bataljon (716e Infanteriedivisie). De versterkte positie Wn 17 “Hillman”, gelegen ten zuiden van de gemeente, bood formidabele weerstand en de Engelsen leden talrijke verliezen. Terwijl de 1e Suffolk Brigade haar aanval op deze twee doelen voorbereidde, trokken de commando’s nr. 4 en nr. 6 van de 1e Special Service Brigade, onder bevel van Lord Lovat, door Colleville-sur-Mer en Colleville-sur-Orne, om vervolgens richting Saint-Aubin-d’Arquenay en vervolgens Bénouville te trekken om de posities te versterken die sinds de vroege ochtend van 6 juni 1944 door Britse parachutisten werden bezet.

Terwijl de “Morris”-positie zich zonder weerstand aan de Britten overgaf, hadden de soldaten van de 1e Suffolk minder geluk met de “Hillman”-positie, wat hen aanzienlijk veel tijd kostte. Ze wachtten vervolgens op steun van tanks van de 13e/18e Royal Hussars (27e Pantserbrigade) en de 22e Dragoons (toegewezen aan de 3e Infanteriedivisie) om een ​​dubbele flankerende beweging te beginnen om de commandopost van Grenadier Regiment 736 vanaf de flanken te veroveren. Soldaat J.R. Hunter van A-compagnie, 1st Suffolk, veroverde eigenhandig een Duits machinegeweer dat de rest van zijn eenheid in de tang hield. Voor deze actie ontving hij de Distinguished Conduct Medal. Tegen 22.00 uur hadden de Britten Hillmans positie ingenomen. Direct na de landing op Sword Beach trokken geallieerde commando’s van de 1st Special Service Brigade (1st SSB, onder bevel van Lord Lovat en toegevoegd aan de 3rd Infantry Division) naar de oostoever van de Orne om de posities te versterken die de Britse parachutisten sinds de vroege ochtend van 6 juni 1944 innamen.

Kaarten van Colleville-Montgomery :

Keer terug naar de index van de gemeenten van Normandië