James H. Doolittle – Biografie

James H. Doolittle

Biografie

James Harold Doolittle werd geboren op 14 september 1896 in Almeda, Californië. Hij studeerde aan de prestigieuze universiteit van Berkeley voordat hij zich in oktober 1917 als vliegende cadet aanmeldde bij de Signal Corps Reserve. Hij werd opgeleid in de luchtvaart aan de militaire school Rockwell Field in Californië. Hoewel hij niet werd ingezet op de slagvelden van Frankrijk, vloog hij wel patrouilles langs de Mexicaanse grens.

Na de Eerste Wereldoorlog hervatte hij zijn studie aan Berkeley, waar hij in 1922 afstudeerde met een Bachelor of Arts. Zijn passie voor de luchtvaart leidde ertoe dat hij begon aan het pioniersavontuur van de US Air Force, met name aan boord van de DeHavilland DH-4. Voor zijn uitstekende staat van dienst (hij doorkruiste de Verenigde Staten van Florida naar Californië in slechts 21 uur en 19 minuten) kreeg hij het Distinguished Flying Cross.

In juli 1923 ging Doolittle naar een prestigieuze nieuwe Amerikaanse universiteit, het Massachussets Institute of Technology (M.I.T.), waar hij zijn scriptie schreef terwijl hij vliegproeven uitvoerde voor het leger. Twee jaar later promoveerde hij in de luchtvaart.

Tijdens demonstratievluchten in Zuid-Amerika raakte hij in april 1926 gewond en moest hij bijna een jaar revalideren. Na deze periode wijdde hij zich aan de ontwikkeling van boordinstrumenten, die hij hielp ontwikkelen (hij maakte met name een vlucht met alleen de instrumenten, van start tot landing, zonder zicht van buitenaf). Hij nam ontslag uit het leger in februari 1930 maar bleef banden onderhouden met de luchtmacht. In de jaren die volgden nam hij deel aan verschillende races en uitdagingen in de Verenigde Staten, waarbij hij vele trofeeën won.

Tussen de oorlogen werden zijn twee zonen geboren, James Jr. en John, die allebei piloot werden.

In 1940, toen de oorlog in Europa uitbrak, werd James Doolittle benoemd tot hoofd van het Institute of Aeronautical Sciences. Op 1 juli van dat jaar trok hij zijn uniform weer aan: hij werd opgeroepen om advies te geven over het overbrengen van productielijnen van civiele naar militaire bedrijven om vliegtuigen te bouwen. Daartoe werd hij in augustus ook naar Engeland gestuurd om te profiteren van de ervaring van landen in oorlog en hun luchtmacht.

Doolittle werd bevorderd tot luitenant-kolonel op 2 januari 1942, een maand na de Japanse aanval op Pearl Harbor, en werd aangesteld bij de Luchtmachtstaf. Hij kreeg de geheime missie om een aanval op het hart van Japan voor te bereiden als vergelding voor Pearl Harbor. Hij ontwikkelde de operatie en liet zestien B-25 bommenwerpers modificeren zodat ze konden opstijgen vanaf het vliegdekschip U.S.S. Hornet. Hij nam persoonlijk deel aan de aanval op de Japanse steden Nagoya, Osaka, Tokio, Kobe en Yakohama op 18 april 1942. Zijn vliegtuig landde in China bij Chuchou en zijn bemanning werd opgevangen door Chinese gevechtsvliegtuigen voordat ze terugkeerden naar de Verenigde Staten om verder te vechten. Hoewel deze raid de Japanse industrie maar weinig schade toebracht, deed het de Japanse leiders beseffen dat ze niet onaantastbaar waren. Als erkenning voor deze actie ontving hij de prestigieuze Medal of Honor van President Roosevelt in het Witte Huis.

Doolittle werd opnieuw een begrip in de Verenigde Staten na zijn aanval op Japan (hij werd geportretteerd door acteur Spencer Tracy in de film Thirty Seconds Over Tokyo, uitgebracht in 1944) en werd in juli 1942 generaal. Hij kreeg het bevel over de 12e luchtmacht in Noord-Afrika en bleef persoonlijk deelnemen aan de luchtgevechten. Daarna nam hij deel aan de opbouw van de 8th Air Force. In maart 1943 werd hij benoemd tot opperbevelhebber van de Noord-Afrikaanse Strategic Air Forces, waarin de Amerikaanse en Britse luchtmacht samenkwamen. In november van hetzelfde jaar voerde hij het bevel over de 15th Air Force, die opereerde in de Middellandse Zee.

Tenslotte werd James Doolittle vanaf januari 1944 benoemd tot hoofd van de 8th Air Force, die deelnam aan de Slag om Normandië. Hij reorganiseerde de tactische principes van luchtoperaties, met name op het gebied van bommenwerperbegeleiding, en zette zijn eenheid in de Stille Oceaan in om operaties op Japans grondgebied uit te voeren.

Na de Tweede Wereldoorlog verliet Generaal Doolittle de actieve dienst en keerde op 10 mei 1946 terug naar de status van reservist. Hij was vice-voorzitter en daarna voorzitter van de oliemaatschappij Shell en was ook voorzitter van deAir Force Association. Hij werd benoemd tot adviseur voor de studie van militaire ballistische en ruimteprogramma’s. Hij ontving een indrukwekkend aantal onderscheidingen – zowel civiel als militair, van de Verenigde Staten en andere landen zoals Frankrijk en Engeland – als erkenning voor zijn inzet en moed bij de ontwikkeling van de Amerikaanse luchtvaart: in 1985 overhandigde president Reagan hem persoonlijk zijn medaille van viersterrengeneraal en de FreedomMedal. Tot dan toe was hij de enige persoon aan wie de twee meest prestigieuze Amerikaanse medailles (Medal of Honor en Freedom Medal) waren toegekend.

James H. Doolittle overleed op 27 september 1993 in Pebble Beach in Californië en ligt samen met zijn vrouw Josephine begraven op Arlington National Cemetery.

Terug naar het menu Portretten van Amerikaanse militairen