M10 Achilles tank – Geschiedenis, specificaties en foto’s

Geschiedenis van de M10 Achilles tank

Geconfronteerd met de vernietigende kracht van Duitse tanks, waren de Britten aan het begin van de Tweede Wereldoorlog op zoek naar versterking van hun gepantserde vloot: ze wilden tankjagende pantservoertuigen aanschaffen, waar ze op dat moment een groot gebrek aan hadden.

De Amerikanen voorzagen het Britse leger van M4 Sherman en M10 Destroyer tanks om aan hun behoeften te voldoen, maar de Britten wilden het uitstekende 17-Pounder 76,2mm antitankkanon gebruiken dat de Duitse Tiger I tank had overwonnen. Ze overwogen daarom de M10 te modificeren om de 17-Pounder toe te voegen, zoals ze al hadden gedaan met de Sherman, die de Firefly werd, met het oog op deelname aan de Slag om Normandië tegen de Duitse pantservoertuigen in het gebied. Ze wilden deze aangepaste M10 tank echter gebruiken als houwitser in plaats van als gevechtstank.

De aanpassingen begonnen in april 1944, kort voor D-Day. De beschermingen van het oorspronkelijke M10-model werden dikker gemaakt: 17 mm meer aan de voorkant en aan de zijkanten, 20 mm meer aan de bovenkant van de koepel om deze tank te beschermen tegen mogelijke bedreigingen, aangezien de koepel aan de bovenkant open was. Op 6 juni 1944 werden 124 aangepaste M10’s (bijgenaamd “Achilles”) geïntegreerd in de Anglo-Canadese strijdkrachten, als onderdeel van de Royal Artillery en de Royal Canadian Artillery.

Deze tanks werden echter verdeeld onder de artillerieregimenten en niet onder de cavalerie, omdat ze beschouwd werden als mobiele artillerie en niet als gevechtstanks. Ze werden ingezet om een vaste positie te verdedigen en speelden zo min mogelijk een rol in offensieve acties. Dit was vooral het geval tijdens Operatie Charnwood in Normandië, toen dertien tanks (Tigers en Panthers) van het 12de S.S. Panzer Regiment bij een tegenaanval werden vernietigd door de Achilles van de 245ste Batterij van het 62ste Anti-Tank Regiment, voor het verlies van vier M10’s, ten zuiden van Buron.

Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog werden 1.100 van de 1.650 M10 Destroyers die Groot-Brittannië ontving, omgebouwd tot M10 Achilles.

Technisch dossier voor de M10 Achilles tank

Land van herkomst: Groot-Brittannië
Gebruikt land: Groot-Brittannië, Canada
Benaming: 17 Pounder, Self-Propelled, Achilles – 17pdr SP Achilles
Totale productie (1944-1945): 1.100

Lengte (met loop): 7,01 m
Lengte (zonder kanon): 5,97 m
Breedte: 3,05 m
Hoogte: 2,57 m
Massa: 29.600 kg
Maximumsnelheid: 51 km/u
Bereik: 300 km

Hoofdbewapening: één 76,2 mm QF 17 Ponder kanon
Secundaire bewapening: één 12,7 mm Browning M2 HB machinegeweer (in luchtafweerconfiguratie) en één 7,7 mm Bren machinegeweer

Motor: General Motors 6046 Twin diesel 6-71, 375 pk en 276 kW

Bemanning: 5 (een tankcommandant, drie lader-schutters, een piloot)

Frontbepantsering (koepel): 89 mm