Nebelwerfer 43

Geschiedenis, technisch blad en foto

Nebelwerfer 43

Geschiedenis van Nebewerfer 41

Toen Duitsland aan de oorlog begon, ontwikkelde het een op een statief gemonteerde, gemakkelijk te vervoeren meervoudige raketwerper die het de Nebelwerfer noemde, wat ‘mistwerper’ betekent. De Duitsers lieten zich inspireren door het werkingsprincipe van de Russische Katyusha-lanceerinrichting om de Nebelwerfer te ontwikkelen. Deze kan direct door de infanterie worden gebruikt.

De eerste Nebelwerfer-modellen werden vanaf maart 1940 aan het front ingezet. Ze konden explosieve raketten (150 mm Wurfgranate) en rookraketten (150 mm Wurfgranate 41 WRH Nebel) tot bijna 7.000 meter ver afschieten.

Ze werden ingezet aan het Russische front en ook door de Duitsers tijdens de Slag om Normandië. De geallieerden konden het karakteristieke geluid van afgevuurde raketten en het oorverdovende gefluit van de raketten in de lucht herkennen, wat een belangrijke psychologische rol speelde. Door de Nebelwerfer te assembleren, slaagden de Duitsers erin om het terrein binnen enkele seconden met honderd raketten te bestoken.

Er zijn verschillende modellen gemaakt, zoals de 41 en de 42, die afhankelijk van het gebruikte kaliber vijf of zes buizen hebben.

Nebelwerfer 41 technisch blad

Maker/Gebruiker Land: Duitsland
Naam: Nebelwerfer 41

Kaliber: 150 mm
Maximaal bereik: 7060 m
Maximale vuursnelheid: 6 raketten in 10 seconden of 3 salvo’s van 6 raketten in 5 minuten

Gewicht: 540 kg
Buislengte: 1,30 m
Initiële projectielsnelheid: 342 m/s

Cursus: 360°
Verhoging: – 5° tot + 45°
Azimut-richting: 24°

Explosieve raketlading: 2,4 kg Tolite
Massa van de explosieve raket: 32 kg
Lengte van de explosieve raket: 930 mm

Rookraketlading: 3,85 kg rook
Rookraket massa: 35 kg