Omar N. Bradley
Biografie
Omar Nelson Bradley werd in 1893 geboren in Clark, Missouri, in de Verenigde Staten.
Hij studeerde af als officier aan de militaire academie van West Point tijdens de Eerste Wereldoorlog in 1915. In de beginjaren van zijn carrière werd hij commandant van de Infantry School in Fort Benning in Georgia en vervolgens commandant van de 82nd Airborne Division en de 28th Infantry Division.
Zijn eerste militaire acties in de Tweede Wereldoorlog vonden plaats in Noord-Afrika, onder bevel van generaal Patton. Bradley was verantwoordelijk voor de verovering van Tunesië in mei 1943, samen met bijna 250.000 Duitse soldaten. Daarna begon hij aan de verovering van Sicilië, dat hij in augustus 1943 bezette.
Een paar maanden later werd Bradley naar Engeland geroepen om zich voor te bereiden op de invasie van Noordwest-Europa en om het bevel te voeren over het 1e Amerikaanse Legerkorps, onder leiding van de Britse generaal Bernard Montgomery, dat de invasie zou beginnen.
Op 6 juni 1944 was Bradley op het slagschip USS Augusta en zag hoe de landingen op Utah Beach en Omaha Beach zich ontvouwden. De situatie op Omaha Beach was zo rampzalig dat hij zelfs overwoog om de landingen op dat strand te stoppen, de Amerikaanse troepen weer aan land te laten gaan en ze naar Gold Beach te sturen. Maar er waren niet genoeg boten om zo’n operatie uit te voeren. Dus zette hij de operatie voort, die een semi-succes werd, met extreem hoge Amerikaanse verliezen.
Later, in augustus 1944, kreeg hij het bevel over de 12th Army Group, die toen bestond uit het 1st, 3rd, 9th en 15th Armies, de grootste groep ooit gevormd door de Amerikanen.
Na de oorlog keerde Omar Bradley terug naar de Verenigde Staten en had tussen 1945 en 1947 de leiding over het Amerikaanse ministerie van Veteranenzaken, in welke periode hij een vierde generaalsster kreeg. Van 1948 tot 1949 was hij opperbevelhebber van de Amerikaanse strijdkrachten, ter vervanging van Dwight D. Eisenhower.
Bradley was een hoge officier die zeer gewaardeerd werd door zijn collega’s, zowel officieren als onderofficieren. In 1949 werd hij de eerste voorzitter van de Joint Chiefs of Staff. Aan het einde van zijn carrière, in 1950, werd hij benoemd tot generaal van het Amerikaanse leger.
In 1951 publiceerde hij zijn memoires, A Soldier’s Story. In 1953 keerde hij terug naar het burgerleven en werkte hij voor een privébedrijf. Omar N. Bradley overleed in 1981 in New York. Hij ligt begraven op de Arlington National Military Cemetery in Virginia.
Twee jaar na zijn dood, in 1983, werd er nog een deel van zijn memoires gepubliceerd, A General’s Life, dankzij het werk van Clay Blair op basis van Bradley’s manuscripten.
Terug naar het menu Portretten van Amerikaanse militairen
Mediabibliotheek – Wapenografie – Filmografie – Bibliografie – Winkel – Forum – Site-info