Trafford Leigh-Mallory – Biografie

Trafford Leigh‐Mallory is geboren op 11 juli 1892 in Mobberley, Engeland. Hij studeerde rechten aan het Magdalene College (waar hij Arthur Tedder ontmoette, de toekomstige adjunct‐commandant van Operatie Overlord) en wilde advocaat worden, totdat de Eerste Wereldoorlog in 1914 uitbrak.

Hij trad in dienst als gewone soldaat bij het Liverpool Regiment, alvorens officier te worden, waardoor hij niet met zijn eenheid naar het front kon vertrekken. In 1915 trouwde hij met Doris Sawyer, voordat hij in oorlog trok als lid van het South Lancashire Regiment: gewond geraakt tijdens de tweede slag om Ieper, verzocht hij in januari 1916 overplaatsing naar het Royal Flying Corps, de voorloper van de Royal Air Force (RAF). Zes maanden later diende Trafford Leigh‐Mallory in het 7e Squadron, waarmee hij verkenningsvluchten uitvoerde tijdens de Slag om de Somme. In november 1917, terwijl hij in het 8e Squadron diende, begeleidde hij de artillerie- en tankvuren tijdens de Slag bij Cambrai, een actie waarvoor hij werd bekroond met de prestigieuze medaille Distinguished Service Order.

Na 1918 en de wapenstilstand hoopte Leigh‐Mallory een loopbaan in de rechtspraktijk op te bouwen, maar dat bleek niet van deze kant succesvol. Hij trad opnieuw toe tot de Royal Air Force en diende als instructeur, gespecialiseerd in interdepartementale zaken. Met de ontwikkeling van nieuwe wapens – met name de tank – werden de coördinatiebehoeften steeds dringender en hadden de legers leiders nodig om deze af te stemmen. In 1932 werd hij benoemd bij het Ministerie van de Lucht, waar hij onder meer deelnam aan de ontwapeningsconferentie van de Volkenbond in Genève. In december 1937 nam hij het commando over van de No. 12 Group, Fighter Command.

In november 1938 werd Trafford Leigh‐Mallory de jongste officier van de Royal Air Force die de rang van Air Vice‐Marshal bereikte, op slechts 46-jarige leeftijd. Vervolgens nam hij deel aan de Slag om Engeland, waarin hij niet alleen in conflict kwam met de Duitsers, maar ook met Engelse officieren die andere luchtformaties leidden: hij eiste dat twee van hen (Hugh Dowding en Keith Park) uit hun commando werden ontheven wegens hun beslissingen tijdens de slag, en kreeg gelijk, wat ertoe leidde dat hij werd beschuldigd van samenzwering tegen zijn kameraden. Daarna nam hij het commando over van de No. 11 Group, Fighter Command.

Zijn eenheid was betrokken bij de bombardementoperaties op Duits grondgebied en zijn tactieken werden door tal van geallieerde officieren bekritiseerd, omdat onder zijn bevel in 1941 bijna 500 piloten van de Royal Air Force omkwamen – wat neerkomt op vier Britse piloten per dode Duitse piloot. Bovendien waren de resultaten qua vernietiging van de vijand minimaal in verhouding tot de ingezette middelen. Desondanks waren de Duitsers bezig met Operatie Barbarossa in het oosten en waren de meeste toestellen van de Luftwaffe daar ingezet. Aan deze zware nederlagen kwam ook nog de mislukking van de aanval op Dieppe in het kader van Operatie Jubilee, waarbij de Britse piloten door de Duitsers werden overtroffen.

Deze trieste gebeurtenissen vormden een les voor Trafford Leigh‐Mallory, die vervolgens streed voor een verenigde alliantie en de oprichting van een geïntegreerd commando voor de luchtmachten. In 1943 werd hij tot ridder geslagen en in augustus van datzelfde jaar werd hij aangesteld als hoofd van de geallieerde expeditieluchtmachten ter voorbereiding van Operatie Overlord. Wat generaal Eisenhower, de opperbevelhebber voor Overlord – die hem voor deze functie selecteerde – aantrok in Leigh‐Mallory, waren zijn kennis en ervaring op het gebied van interdepartementale samenwerking: de samenwerking en coördinatie tussen de grondtroepen en de luchtmachten vormen immers een van de sleutels tot succes.

Leigh‐Mallory plande het luchtgedeelte van Operatie Overlord, ondanks de regelmatige inmenging van Air Marshal Arthur Tedder, de plaatsvervangend van Eisenhower. Zijn voornaamste doel was om de Duitse versterkingen te neutraliseren voordat zij de door de geallieerden opgerichte brughoofden in Normandië konden bereiken. Om zijn missie te volbrengen, wilde hij de verkeersknooppunten, sorteerterreinen, spoorlijnen en talrijke andere plaatsen in Frankrijk bombarderen: Leigh‐Mallory nam het risico in Kauf dat vele Franse burgers door de bommen om zouden komen, omdat hij dit als een offer beschouwde voor het succes van de geallieerde legers. Tevens nam hij de verantwoordelijkheid op zich om de lanceerlocaties van de V-1 raketten in het kader van Operatie Crossbow aan te pakken.

In augustus 1944, toen de Slag om Normandië al in volle gang was en grotendeels onder geallieerde controle stond, werd hij benoemd tot hoofd van de in Zuidoost-Azië ingezette luchtmachten. Hij vertrok vervolgens samen met zijn vrouw aan boord van een Avro York op 14 november 1944, maar als gevolg van zeer slechte weersomstandigheden stortte het vliegtuig neer in de Franse Alpen. Het echtpaar kwam ter plekke om het leven, samen met tien andere personen aan boord. Zijn rivaal uit de Slag om Engeland, Air Marshal Keith Park, werd in zijn plaats aangesteld. Hij werd begraven in de nabijheid van de plaats van het ongeluk, in het dorp Le Rivier d’Allemont in Isère.

 Terug naar het menu Biografieën van Britse militairen