Zak van Falaise – 2
D-Day + 70 tot D-Day + 75 – Van 15 augustus tot 20 augustus 1944
Vervolg van pagina Falaise-zak – Slag om Normandië – 1/2
- De zak van Falaise sluiten
Het Amerikaanse front, dat op 5 augustus nog noord-zuid was, draaide op 12 augustus naar west-oost. Verder naar het noorden rukten het 2e Britse leger en het 1e Canadese leger op naar het zuiden: tussen de twee fronten zaten de Duitsers in de val en er was maar één uitweg: de regio van Falaise.
De Amerikaanse en Anglo-Canadese troepen stonden nu tegenover elkaar, wat serieuze problemen opleverde voor de geallieerde officieren: de Duitsers, omsingeld, werden gebombardeerd door Britse en Amerikaanse artilleristen en vliegeniers en de twee fronten kwamen dichterbij. In zo’n situatie riskeerden de Geallieerden elkaar neer te schieten. Generaal Patton, die het bevel had over het 3e leger, vroeg generaal Bradley om toestemming om de zak te sluiten en zich bij de Canadezen in Falaise te voegen.
Maar Bradley was bezorgd over het risico van eigen vuur en vroeg Patton om bij Argentan te blijven en het omliggende gebied veilig te stellen. De drie-sterren generaal van het 3de Leger was woedend: als hij de zak van Falaise onmiddellijk zou sluiten door de stad Falaise te bereiken, zou dat het einde betekenen van het Duitse leger in Normandië. Maar het Amerikaanse opperbevel was onvermurwbaar en vond dat Patton zijn opmars een paar uur moest staken. Deze uren zouden ten goede komen aan duizenden Duitse soldaten, die erin slaagden de Seine te bereiken.
Voor de Duitsers was de situatie in Normandië nu catastrofaal. Enkele tientallen divisies waren omsingeld door de Geallieerden en de strop werd nauwer. De Amerikanen vielen aan ten zuiden van de zak langs drie grote assen; in het westen rukte het 19de korps van het 1ste leger vier Duitse divisies op, waaronder één pantserdivisie. Op de rechterflank rukten het 7de korps van het 1ste leger, de 2de Franse pantserdivisie en het 15de Amerikaanse korps op om de val te sluiten.
De Duitsers van het 7de Leger, onder bevel van generaal Hausser, begonnen zoveel mogelijk divisies te evacueren uit de zak die hen naderde. Pantsereenheden kregen voorrang op alle andere troepen bij de evacuatie. De geallieerde luchtmacht bombardeerde de zak onophoudelijk, een ware schietbaan voor jachtbommenwerpers, die een indrukwekkend aantal doelen tot hun beschikking hadden.
Tegen het einde van de dag hadden meer dan 10.000 Duitse soldaten van de 12de S.S. Panzerdivisie de zak al verlaten en waren op weg naar de Seine.
Uiteindelijk werd opdracht gegeven tot het sluiten van de Falaise-zak. Om dit te doen, lanceerden de Canadezen hun eigen operatie, genaamd Tractable, die tot doel had de belangrijkste Duitse ontsnappingsroute, gelegen in de regio bij de stad Falaise, te veroveren. Na zware bombardementen, gelegen ten noorden en ten zuiden van Falaise, gingen de Britse 53rd Infantry Division, drie Canadese divisies (2nd en 3rd Infantry, 4th Armoured Division) en de 1st Polish Armoured Division in het offensief. De 1e, 12e en 21e S.S. Panzer Divisions, die zich op het moment van de aanval terugtrokken om de Falaise-pocket te verlaten, lanceerden een tegenoffensief naar het noordwesten in de richting van Soulangy. Maar de geallieerden sloegen de aanvallen af, terwijl de Poolse 1e Pantserdivisie ten oosten van Falaise oprukte om de terugtocht van de Duitse divisies af te snijden.
Duitse officieren kregen voortdurend orders van Hitler die elke terugtocht naar het oosten verbood en officieren vroegen op hun posities te blijven. De Duitsers werden onafgebroken gebombardeerd, dag en nacht. Geallieerde piloten en kanonniers vielen meedogenloos de Wehrmacht- en Panzerdivisies aan die zich oostwaarts terugtrokken naar de Seine.
Ondanks de rampzalige situatie voor de Duitse troepen verliep hun terugtrekking uiterst snel: alleen al op 17 augustus slaagde bijna een derde van de omsingelde As-troepen erin uit de ketel te komen.
De negen kilometer lange corridor, gelegen in de regio bij Chambois en die de Duitse troepen nog in staat stelde naar het oosten te ontsnappen, werd geleidelijk verkleind door de geallieerde soldaten. Maar sinds het begin van de evacuatie van Duitse troepen in de richting van de Seine op 13 augustus waren bijna 55.000 mannen erin geslaagd zich terug te trekken, d.w.z. ongeveer 40% van de Duitse troepen die aan het begin van de omsingelingsmanoeuvre werden bedreigd.
De omsingeling van de Duitse troepen eindigde ten zuidoosten van Falaise op 20 augustus 1944. Om de pocket te ontvluchten, moesten de troepen en voertuigen een smalle corridor van enkele kilometers nemen tussen Trun, Saint-Lambert en Chambois, die voortdurend werd gebombardeerd door geallieerde vliegtuigen en artillerie.
- Beoordeling van de sluiting van de zak van Falaise
De wanorde van de terugtrekking was onbeschrijfelijk: de rokende karkassen van voertuigen, de lichamen van de Duitsers en de paarden die werden gebruikt om hen te evacueren, bezaaiden de wegen en rivieren en boden een angstaanjagend schouwspel van een op de vlucht geslagen leger: meer dan 200 tanks, bijna 1.000 artilleriestukken en evenveel verschillende voertuigen werden vernietigd.
Een paar bruggen over de Dives lieten de overlevenden van de 2e Pantserdivisies, de 10e Pantserdivisies en de 116e Pantserdivisies nog steeds op de vlucht slaan. Om ze over te steken, werden de gewonden en de wrakken van voertuigen in de greppels en in de rivier gegooid.
Hoewel de situatie van de asmogendheden in Normandië rampzalig was en drie Duitse generaals gevangen werden genomen, slaagden veel eenheden er toch in om naar het oosten te ontsnappen en bereikten de Seine, ondanks de onophoudelijke aanvallen van de luchtmacht, waarbij ze profiteerden van de ochtendmist om de Canadese, Poolse en Amerikaanse linies over te steken.
Terwijl dus meer dan 6.000 soldaten werden gedood, bereikten meer dan 165.000 Duitsers de rechteroever van de Seine. Dit slechte nieuws voor de geallieerden leidde tot een nieuwe tactiek: er werd een grotere omsingeling overwogen, namelijk om de soldaten van de asmogendheden die Normandië ontvluchtten en op weg waren naar Oost-Frankrijk in de val te lokken (het grootste deel van de 17e SS Panzergrenadier-divisie had Lotharingen al op 13 augustus bereikt).
Volgende fase: De race naar de Seine
Terug naar het menu Slag om Normandië
Mediabibliotheek – Wapenografie – Filmografie – Bibliografie – Winkel – Forum – Site-info
