Sonderkraftfahrzeug 250 – SdKfz 250

Geschiedenis, technische gegevens en foto’s

Image : SonderKraftfahrzeug SdKfz 250

Geschiedenis van de SdKfz 250

In de jaren dertig domineerde het Franse leger wereldwijd het veld van militaire halfrupsvoertuigen, terwijl dit voor het Duitse leger in diezelfde tijd bepaald niet het geval was; Daarom kregen de Duitse militaire ingenieurs de opdracht een nieuwe halfrupsvoertuig te ontwerpen, waarmee ze hun wagenpark moesten moderniseren.

Toen 1939 naderde, werd een eerste prototype gevalideerd. Het heet SdKfz (SonderKraftfahrzeug) 250 en moet directe ondersteuning bieden aan de infanterie tijdens verkenningsmissies. De productie van dit voertuig begon in 1940.

De Sd.Kfz 250 werd in dienst genomen bij het Duitse leger en werd niet alleen gebruikt als infanterietransportvoertuig. Het bood plaats aan twee bemanningsleden en vier of meer manschappen als er andere mensen op de motorkap werden geplaatst, zoals vaak het geval was. Het toestel werd ook gebruikt als mobiel commandocentrum of als ambulance.

Daarnaast werden er gedurende de Tweede Wereldoorlog en tot 1944 verschillende versies van de halfrups geproduceerd, die min of meer waren afgestemd op het gebruik van dit voertuig door Duitse soldaten, die de constructie soms zelf aanpasten.

Ondanks de titel van “allroundvoertuig” van het Duitse leger, blijft de Sd.Kfz een voertuig dat zeer gevoelig is voor vijandelijk vuur. Het pantser houdt kleine vuurwapens en granaatscherven tegen, maar biedt geen bescherming tegen zwaar machinegeweervuur.

SdKfz 250 technische fiche

Land van vervaardiging/gebruik: Duitsland
Naam: SdKfz 250

Lengte: 4,56 m
Breedte: 1,95 m
Hoogte: 1,98 m
Massa: 5610 kg
Maximale snelheid: 65 km/u
Autonomie: 350 km

Bewapening: twee 7,92 mm MG 34 machinegeweren

Motor: Maybach HL42 TRKM 6-cilinder benzinemotor met 100 pk bij 3.000 tpm

Bemanning: 2 man (één piloot en één radio-operator)
Transport: 4 man

Voorpantser: 15 mm
Achterpantser: 6 mm